Het op de wereld zetten van een klein mensje

   Geboorte    Blogs bevallingsverhalen    Klein meisje op de wereld

blog over zwangerschap en mama zijn

M
   Volg je mij ook?
Schrijf je nu in
en krijg de mooiste blogs in je mail

Het op de wereld zetten van een klein mensje

De laatste weken van de zwangerschap heb ik veel avonden doorgebracht met mijn telefoon in mijn hand lekker googlen naar de bevallingsverhalen van andere mensen. Want met week 37 waren de woorden van mijn dokter al “dit gaat niet lang meer duren, de baby valt er bijna uit”. Ik vond het zo spannend. Zeker omdat de baby als ‘iets te klein’ was bestempeld.

Tot morgen of tot zondag!

Ondanks dat de dokter meerdere keren tijdens onze bezoeken (twee keer per week in de laatste weken) zei “tot morgen” of “tot zondag”, doelend op de bevalling, bleef onze kleine gewoon braaf zitten. In week 39 kregen wij een collega wetenschapper op bezoek die een praatje zou geven voor het hele departement.

Wij als lab hadden haar uitgenodigd dus zouden wij haar ook mee uit eten nemen en was het aan ons om een planning te maken zodat mensen met haar konden praten. Mijn directe collega had hierin de leiding genomen en hij zei heel netjes tegen mij dat hij mij niet in de planning op zou nemen, want ja, we wisten niet of ik er nog zou zijn tegen de tijd dat het vrijdag zou zijn (dat was dan 39w3d).

Echter ik was er nog! Dus ik ben wel gezellig mee een biertje (oké, water) gaan doen en heb ook het etentje niet afgeslagen. Toen ik mijn baas tijdens het etentje vroeg “Hebben we een lab vergadering maandag?”, antwoordde hij: “Wij wel, jij niet! Jij gaat een kindje op de wereld zetten."

Oftewel, mijn verlof zou die avond ingaan. Want de maandag, onze vergaderdag, bleek ook nog een vrije dag omdat het hier President’s Day was. Ik blij, want dan zou ik minder missen (kun je nagaan waar ik mee bezig was in mijn hoofd! Ik had allang toegegeven aan het feit dat mijn baby zou blijven zitten tot het bittere eind).

Dat kwam onverwachts!

Die maandag heb ik ook gewoon lekker een dag vrij genomen. Niets werken op mijn laptop, gewoon lekker rustig aan doen en ik had toch nog een doktersafspraak staan. Mijn dokter zei weer precies hetzelfde “dit gaat niet lang meer duren”, maar we spraken toch al af dat ik die vrijdag weer terug zou komen voor een volgende strip-poging en dat ik de maandag erop zou worden ingeleid door middel van vliezen breken (die chemische hormonen zag ik niet zitten).

Dinsdagochtend had ik gezonde tegenzin om op te staan om 7 uur en eindelijk aan mijn dataverwerking te gaan zitten. Op moment dat ik dacht ‘nu moet ik er echt uit’ en rechtop ging zitten, voelde ik dat mijn vliezen braken. Aangezien het geen stortvloed was, had ik geen haast.

Twee uur later belde ik het ziekenhuis wat de stand van zaken was (gebroken vliezen, geen weeën), maar ze wilden toch dat ik direct kwam. Ik moest namelijk aan het infuus voor antibiotica aangezien ik strepB-postief was en het wordt gezien als een mogelijk gevaar voor de baby (komt hier in Amerika bij 2/3 van de vrouwen voor).

Tijd voor de bevalling

Om 1 uur kwam mijn dokter de kraamkamer binnen en zei lachend “Oké, dit gaat veels te langzaam. Jij bent veels te vrolijk. Zullen we de boel aanslingeren met wat hormonen? Want ik wil hier geen nachtwerk van maken.” Alvorens deze stap genomen zou kunnen worden moesten we eerst nog 20 minuten aan de CTg.

Iets minder dan een uur later lag ik 10 minuten aan de CTg en zonder hormonen begonnen de weeën ineens super heftig te worden en zat er nauwelijks tijd tussen. Ik kon amper op adem komen. Na een uur in deze weeënstorm begon ik onwijs te trillen. Blijkbaar een teken dat je volledige ontsluiting hebt.

De zuster geloofde het niet. Dit was wel erg snel, van vier naar tien in een uur. Ik liep dan al ruim twee weken rond met 4cm ontsluiting en een verweekte baarmoedermond, maar dit was rap. Ze wachtte nog even met controleren maar het was overduidelijk: ik was klaar om dit kindje op de wereld te zetten.

Snel belde ze mijn dokter die er nog even over deed om te arriveren, maar vrij snel daarna was het zover. Ik zette mijn eigen kindje op de wereld, op de uitgerekende datum. Met een mooie 3,2 kg geen gram te licht, dus alle achterstand (als die er al was) was ingehaald!

I did it!

Met dank aan mijn dokter haar coaching ben ik er vanaf gekomen zonder een enkele hechting en/of scheur en heb ik in 5 uur mijn bevalling afgerond (als je telt van het moment van de eerste weeën om 1 uur `s middags). En dat voor een eerste bevalling! Toen het tijd was om naar de kraamsuite te gaan was ik ook super gelukkig dat ik daar gewoon zelf heen kon lopen. Helaas wel in een prachtig ziekenhuisgewaad en met zo’n enorme lap kraamverband om. Ik heb me charmanter gevoeld.

Van onze blogger M

blog over zwangerschap en mama zijn

M   •      Volg je mij ook?
Ik ben blogger bij ikbenZwanger

Hoi! Ik ben met man en hond al weer vier jaar geleden naar Amerika verhuisd om hier te promoveren. In de winter van 2018 ben ik moeder geworden en zoals jullie in mijn blog kunnen (blijven) lezen zijn er nogal wat dingen anders, hier in de Verenigde Staten van Amerika. Behalve dat we ver weg wonen van vrienden en familie is ook het zorgsysteem hier totaal anders. Daar bovenop komt ook nog dat er toch nog vaak word aangenomen door mensen binnen de academische wereld dat je een carriere niet kunt combineren met een kind. Maar het moederschap is gelukkig over ter wereld in grote lijnen hetzelfde, dus ik hoop dat jullie ook veel herkenning ervaren bij het lezen van de blogs!

Lees mijn vorige blog: Mijn zwangerschapsbrein op het werk
Lees het vervolg: Kraamweek in Amerika zonder kraamhulp
   Volg je mij ook?

Lees alle blogs van M

(Bijna) zwangere bloggers gezocht

Vind je het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je kinderwens, zwangerschap, bevalling of baby? Mail ons!

Zin in iets leuks? Zoek een geboortekaartje uit

Ontdek het leukste geboortekaartje voor jou!

Boeken die je helpen over de bevalling meer

Dagboek van een verloskun
Dagboek van een verloskun

Adverteren voor Boeken bevalling?

Hier kan uw advertentie staan

Beste artikelen over Blogs bevallingsverhalen

Schrijf je nu gratis in bij ikbenZwanger

Vriendin worden van ikbenZwanger.com! Meld je aan

Je reactie op Klein meisje op de wereld

Alleen op de knop 'Bericht plaatsen' klikken als je zelf de volledige inhoud hebt geschreven en akkoord gaat met de richtlijnen.