De Mama metamorfose | Ontzwangeren na de bevalling

   Pasgeboren baby    Na de zwangerschap    De Mama metamorfose

blog over zwangerschap en mama zijn

M
   Volg je mij ook?
Schrijf je nu in
en krijg de mooiste blogs in je mail

Ontzwangeren na de bevalling gaat stapsgewijs

Negen maanden lang heeft mijn lichaam er steeds een schepje bovenop gedaan. Op alles. Mijn gewicht, mijn hormonen, en de omvang van mijn buik. Waar er steeds een beetje bij moest, ging er op een andere plek wel weer wat af. Mijn geduld, emotionele stabiliteit, en tenslotte mijn brein en bijbehorend geheugen. Al die veranderingen accepteerde ik gewoon. Iedereen zei dat ze erbij hoorde. Ik gaf me er volledig aan over.

Nu ik aan het opkrabbelen ben van mijn zwangerschap en bevalling ben ik veel ongeduldiger ten overstaande van de veranderingen en kan ik het maar moeilijk accepteren dat het zo stapsgewijs gaat. Of eigenlijk, ik kan het niet accepteren.

Ik voel mij veranderd. Ik voel mij een ander mens. Nou ja, ik voel me hetzelfde ‘mens’ maar in een ander lichaam. Er is echt nul herkenning van mijn lichaam als ik in de spiegel kijk. En als ik het met mensen probeer te bespreken krijg ik vaak ‘maar je hebt net een baby op de wereld gezet!’. Ontzwangeren hoort erbij. Dat weet ik, maar toch voel ik me zo ontzettend anders. Zo niet mezelf. Zo niet mezelf dat ik het soms moeilijk vind om uit te leggen.

Ik ben in 40 weken veranderd in een mama en minder Janneke

Na die onwijs makkelijke bevalling zat ik zo weer in mijn oude vertrouwde kleding. Niet snel daarna paste ook weer mijn wat strakkere jeans en T-shirts en op moment heb ik steeds meer het gevoel dat mijn kleding zelfs losser zit dan voor de zwangerschap. Qua uiterlijk mag ik dus niet klagen. En tja, dat mijn borsten nog van cupmaat variëren over de lengte van een dag met dank aan de borstvoeding, laat ik dan nog maar even buiten beschouwing.

Maar ik voel me niet mezelf. Ik herken mezelf niet. Ik vind het lastig om gehoor te geven aan alle signalen die mijn lijf afgeeft. Ik herken ze amper. Hormoonschommelingen zorgen voor een snelle wisseling in emotie op moment, maar ik herken het veels te laat. Dan ben ik al woest het huis uitgerend of loop ik al jankend naar mijn baas om te zeggen dat ik ermee ga stoppen (met mijn promotie onderzoek dan).

Ik heb dit ontzwangeren onderschat, zeker na zo’n droom zwangerschap

Dat ik van binnen nog niet helemaal hersteld ben, werd me onlangs ook duidelijk. Ik maakte een grote wandeling met ons gezinnetje en aan het einde voelde ik mijn banden weer. Bandenpijn na de zwangerschap? Daar had niemand het met mij over gehad. Toen ik twee dagen later mijn dokter (die rond dezelfde tijd als ik bevallen is) tegenkwam klaagde ik erover. Zij zei dat het volledig normaal is en dat het nog wel even kan duren. Een vriendin van me hier vertelde me dat het haar 15 maanden duurde voor ze weer kon hardlopen zonder bandenpijn. Pfffff.

Mensen om mij heen nemen dus aan dat ik al volledig hersteld ben. Dat hoor ik aan de manier waarop ze dingen zeggen. Ik ben weer op het werk en ik pas weer in mijn normale kleding. Dus ben ik hersteld. Zo niet waar! Diegene die daar het meest teleurgesteld over is, dat ben ikzelf. Ik heb dit hele herstel onderschat. Zeker na zo’n droom zwangerschap en bevalling, had ik eigenlijk aangenomen dat het zo allemaal weer ‘back to normal’ zou zijn. Niet dus.

Wat is ontzwangeren? Ik ben in 40 weken veranderd in een mama en mijn lijf gaat nog wel even nodig hebben om zichzelf weer te zijn. Ik vind dat moeilijk. Ik heb het idee dat meer vrouwen dit zo ervaren, maar dat er verdomd weinig over gepraat wordt.

Ze zeggen weleens 9 maanden op en 9 maanden af, maar ik denk dat het gewoon wat langer nodig heeft.

En dat je hersteld bent als je weer in je gewone kleding kunt, dat is dus gewoon grote onzin. Ik pas in mijn eigen kleding. Ik heb zelfs ruimte over, maar ik mag er dan van buiten als hersteld uitzien, van binnen gaat de metamorfose gewoon nog even door!

Van onze blogger M

blog over zwangerschap en mama zijn

M   •      Volg je mij ook?
Ik ben blogger bij ikbenZwanger

Hoi! Ik ben met man en hond al weer vier jaar geleden naar Amerika verhuisd om hier te promoveren. In de winter van 2018 ben ik moeder geworden en zoals jullie in mijn blog kunnen (blijven) lezen zijn er nogal wat dingen anders, hier in de Verenigde Staten van Amerika. Behalve dat we ver weg wonen van vrienden en familie is ook het zorgsysteem hier totaal anders. Daar bovenop komt ook nog dat er toch nog vaak word aangenomen door mensen binnen de academische wereld dat je een carriere niet kunt combineren met een kind. Maar het moederschap is gelukkig over ter wereld in grote lijnen hetzelfde, dus ik hoop dat jullie ook veel herkenning ervaren bij het lezen van de blogs!

Lees mijn vorige blog: Waarom wij iedereen stoffen wasbare luiers aanraden
Lees het vervolg: De gezinsplanning discussie waar bemoeien ze zich mee
   Volg je mij ook?

Lees alle blogs van M

(Bijna) zwangere bloggers gezocht

Vind je het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je kinderwens, zwangerschap, bevalling of baby? Mail ons!

Zin in iets leuks? Zoek een geboortekaartje uit

Ontdek het leukste geboortekaartje voor jou!

Gratis producten meer

Gratis Zwanger- en Babybox aanvragen
Gratis Zwanger- en Babybox aanvragen
Zwanger? Vraag gratis de blije doos aan
Zwanger? Vraag gratis de blije doos aan
De Roze Doos
De Roze Doos

Beste artikelen over Na de zwangerschap

Schrijf je nu gratis in bij ikbenZwanger

Vriendin worden van ikbenZwanger.com! Meld je aan

Je reactie op De Mama metamorfose

Alleen op de knop 'Bericht plaatsen' klikken als je zelf de volledige inhoud hebt geschreven en akkoord gaat met de richtlijnen.