Mama Onzeker - Schuldgevoelens bij full-time werkende mama

   Pasgeboren baby    Het moederschap    Full-time werkende mama

blog over zwangerschap en mama zijn

M
   Volg je mij ook?
Schrijf je nu in
en krijg de mooiste blogs in je mail

Schuldgevoelens bij full-time werkende mama

Moeder zijn komt met onzekerheden. Ik weet dat je de onzekerheden niet uit de weg kunt gaan, maar soms moet ik toegeven dat ze eerder ‘in de weg’ staan. Had ik haar niet beter een mandarijn kunnen geven dan dit koekje? Had ze niet eerder in bed moeten liggen? Heeft ze het wel warm genoeg? Mijn onzekerheden als moeder, kennen geen grenzen en raken alle onderwerpen van het moederschap. Maar waar ik het meeste last van heb is het ‘er niet zijn’ voor mijn kind.

Ons gezin heeft een ‘niet-zo-typische’ indeling. Ik ben de full-time werkende vrouw en mijn man zorgt de meeste tijd voor onze dochter. Ze gaat niet naar een kinderdagopvang. En met ‘niet-zo-typisch’ bedoel ik dat in de meeste gezinnen, de man nog steeds de hoofdverdiener is. En laten we eerlijk wezen, dit is een beeld dat ik als kind ook heb meegekregen. Daarmee doel ik eigenlijk niet eens op mijn eigen ouders (mijn moeder werkte part-time, mijn vader full-time), maar ook op de media (van Disney films to de ‘Beethoven’ reeks) om mij heen. Plus, het is toch ook een onderdeel van de cultuur, dat de vrouw thuis blijft met de kinderen en de man werkt (tenminste, ik heb dat zo ervaren).

Maar goed. Ik voel me dus schuldig dat ik niet veel tijd doorbreng met mijn kind. Door de week is dat zeker het geval. Ik maak lange dagen en soms komt het voor dat ik haar enkele dagen achter elkaar niet zie. Dat is vooral zo als ik vroeg begin met werken (ze slaapt dan nog), net na twaalven thuis kom voor de lunch (middagslaapje loopt van 12 tot 3, elke dag), en als ik dan ook weer na 7 uur thuis kom (onze kleine slaapt elke nacht netjes van 7 uur in de avond tot 7 in de ochtend). Die dagen voel ik me echt een belabberde moeder. Want: ik ben er niet voor haar.

Deze zomer word het helemaal drama. Ik ga eerst 4 weken naar Californie voor veldwerk, dan in Juli nog ergens 2.5 week naar een congres in Canada en gelijk daarna moet ik assisteren in een project in Salt Lake City. Ik ga er dus bijna nooit zijn. Ze komen me wel opzoeken hoor, in Californie. Maar het feit dat mijn man alleen met mijn dochter 3 dagen moet rijden (we hebben het opgeknipt in kleinere ritten) werkt op mijn zenuwen.

Verschil tussen mannen en vrouwen in de zorg voor de baby

En elke keer als ik wegga voel ik mezelf een slechte moeder die er niet is voor haar kind. En elke keer zeg ik dat tegen mijn man, die zich daar weinig van voor kan stellen. Hij zou, naar eigen zeggen, ‘vertrekken en genieten van de rust’. Pfffff. Ik vraag me nog steeds af of dat een ‘mannen-dingetje’ is, of dat iets is van mijn man die dus nooit het huis verlaat voor langer dan een dag of twee.

Het gekke is nog is dat ik me goed voor kan stellen dat ik mijn man niet zou zien als een slechte vader als hij diegene zou zijn die zou vertrekken. En toch kan ik me niet neerleggen bij het idee dat mijn man het prima vind dat ik vertrek en dat onze dochter er niet onder lijdt dat ik weg ben. Dit is een van mijn grootste onzekerheden als moeder die het moederschap combineert met een carrière (althans, probeert).

Toen ik het besprak met een Amerikaanse moeder, blijkt dat het toch een beetje een ‘cultuur’ dingetje is en dat zij dat minder zo ervaart. Haar kindje gaat elke dag een volle dag naar het kinderdagverblijf, zodat zij full-time kan werken. Geen schuldgevoelens. Nog niet een beetje. Daar kan ik wat van leren. Ik werk eraan, beloofd.

Hoe ervaren jullie dat? Ik ben ook benieuwd of jullie ook een verschil zien tussen mannen en vrouwen, m.b.t. dit item. Laat van je horen!

Van onze blogger M

blog over zwangerschap en mama zijn

M   •      Volg je mij ook?
Ik ben blogger bij ikbenZwanger

Hoi! Ik ben met man en hond al weer vier jaar geleden naar Amerika verhuisd om hier te promoveren. In de winter van 2018 ben ik moeder geworden en zoals jullie in mijn blog kunnen (blijven) lezen zijn er nogal wat dingen anders, hier in de Verenigde Staten van Amerika. Behalve dat we ver weg wonen van vrienden en familie is ook het zorgsysteem hier totaal anders. Daar bovenop komt ook nog dat er toch nog vaak word aangenomen door mensen binnen de academische wereld dat je een carriere niet kunt combineren met een kind. Maar het moederschap is gelukkig over ter wereld in grote lijnen hetzelfde, dus ik hoop dat jullie ook veel herkenning ervaren bij het lezen van de blogs!

Lees mijn vorige blog: Zindelijkheidstraining begint met 12 maanden
Lees het vervolg: MeisjesMama loves de spijkerbroek
   Volg je mij ook?

Lees alle blogs van M

(Bijna) zwangere bloggers gezocht

Vind je het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je kinderwens, zwangerschap, bevalling of baby? Mail ons!

Zin in iets leuks? Zoek een geboortekaartje uit

Ontdek het leukste geboortekaartje voor jou!

De nieuwste boeken over de opvoeding van je kind meer

Mama Baas - Mama heeft al
Mama Baas - Mama heeft al
Het boek waarvan je wilde
Het boek waarvan je wilde
Oei, ik groei! - De 10 sp
Oei, ik groei! - De 10 sp

Beste artikelen over Het moederschap

Gefeliciteerd, je baby is net geboren! En nu? Wat komt er allemaal over je heen? Wat betekent het moederschap voor je? En hoe ervaar je als moeder Lees onze beste artikelen en blogs:
Wanneer is Moederdag 2024? »
Twee mooie meiden en ster »
Dingen die ik nooit zou doen »
Dit vertellen ze je niet! »
9 dingen niemand je vertelt »
De tijden van nu »
Work-life balance mama »

Schrijf je nu gratis in bij ikbenZwanger

Vriendin worden van ikbenZwanger.com! Meld je aan

Je reactie op Full-time werkende mama

Alleen op de knop 'Bericht plaatsen' klikken als je zelf de volledige inhoud hebt geschreven en akkoord gaat met de richtlijnen.