Kwam dit kleine wezentje met die prachtige ogen echt uit mij??

   Geboorte    Blogs bevallingsverhalen    Moeder van een zoon

blog over zwangerschap en mama zijn

Brenzen
   Volg je mij ook?
Schrijf je nu in
en krijg de mooiste blogs in je mail

Daar was hij

En daar was hij, na 40 weken en 5 dagen hem in mijn buik gedragen te hebben, mijn prachtige knul, en met hem ook dat overweldigende gevoel van het moederschap, de onvoorwaardelijke liefde en de angst. Als hem maar niets over komt...

Inmiddels is hij drie maanden jong, nog maar net op deze wereld, en al een echt mens. Met al z'n emoties, verlangens en behoeftes, zijn unieke lachje, ritme en zijn heerlijke eigen babygeur.

Eerst even over de bevalling

Ik had er zin in! Ik was die buik zat na die negen maanden. Ondanks dat ik een probleemloze zwangerschap had, wilde ik mij weer vrij bewegen en andere kleding aan. Ik miste het sporten, lekker slapen, lekker uhhh sexen en zonder al te veel gedoe iets kunnen eten zonder dat dat leidde tot allerlei geluiden die ik niet wilde maken...

Natuurlijk genoot ik van de bewegingen in mijn buik, maar mijn nieuwsgierigheid werd groot, ik wilde hem nu wel eens in het echt ontmoeten!

We waren goed voorbereid. Na een cursus hypnobirthing stond ik aardig geprogrammeerd op 'vertrouwen' en 'ontspannen'. Na het luisteren naar de affirmaties en meditaties hadden we goed voor ogen hoe we de bevalling zouden willen. Ik was niet medisch ondanks mijn leeftijd (43 jaar), maar we wilden wel naar een bevalcentrum, OLVG West in dit geval.

De bevalling was daar

's Morgens werd ik wakker van terugkerende kramp. Ik wist meteen dat deze dag de bevalling zou plaatsvinden. Ik was opgewonden en in de donkere woonkamer, genoot ik nog heel bewust van mijn dikke buik. Nog even en ik zou kennismaken met mijn zoon! Mijn man stond ook al vroeg naast zijn bed, en we besloten dat hij nog zou werken. Ik ging er vanuit dat het nog wel even zou duren.

Na een douche ben ik nog koffie gaan drinken met een vriendin aan de overkant van de straat. Ik moest lachen om haar reactie. "Je bent aan het bevallen, wat doe je hier?", maar ik vond het leuk, het was mijn geheim, en het was nog heel goed te hanteren. Eind van de ochtend belde ik de verloskundige en zij constateerde twee uur later drie cm ontsluiting. Even daarna was mijn man terug van zijn werk en namen de weeën sterk toe.

Al snel belde ik de verloskundige weer om te zeggen dat ze snel na elkaar kwamen en dat ik naar het bevelcentrum wilde, om te voorkomen dat het alsnog een thuisbevalling zou worden. Dat klinkt misschien gek, maar ik voelde mijn lichaam openen met iedere wee, de affirmaties hielpen daarbij.

Ik voelde me nog steeds heel ontspannen en het idee dat er die dag echt iets fantastisch zou plaatsvinden, voelde als mijn trouwdag bizar genoeg! Ik had de affirmaties op staan en soms muziek en de weeën door had ik fijn contact met mijn man. We moesten soms lachen om de situatie, hangend over de bar in de woonkamer, hij duwend op mijn rug. We vonden het spannend!

Daar kwam hij

In het bevalcentrum werden we zo lief ontvangen. Een mooie ruimte, met groot bevalbad, precies waar we op hoopten. Ik stond een tijdje onder de douche, en ving zo de weeën op. Zittend in het bad voelde niet prettig, steeds vloog ik overeind. Al snel had ik het gevoel dat mijn lichaam klaar was voor de volgende fase en ik bleek inderdaad tien cm ontsluiting te hebben.

Na een uur persen, afwisselend op bed en baarkruk, werd hij geboren. Een prachtig rustig kindje. Zonder huilen, maar met een tevreden blik werd hij op mij gelegd. Ik was perplex, wat een groots gevoel, wat bijzonder, ik kon het nauwelijks geloven. Kwam dit kleine wezentje met die prachtige ogen echt uit mij?? Vrouwen, dit is dus wat wij kunnen... en ik had dit zo niet willen missen.

Eindelijk begreep ik mijn vriendinnen, wat speciaal was dit, dat moment dat je moeder wordt. Ik wilde hem nooit meer loslaten (oh jee... daar heeft Freud het over geloof ik!!!), maar dat probleem tackelen we later wel! Na een uur pakte hij de borst al en hij heeft sinds dat moment borstvoeding gehad.

Bijzondere tijd

Hij groeit als kool, lacht de hele dag (behalve als hij honger heeft) en hij heeft het meest guitige mooiste koppie wat ik ooit heb gezien. Het is zeker zwaar, ik ben absoluut nog niet in balans, ik ben nog nooit zo moe geweest, de seks is nog niet bepaald teruggekeerd, ik heb de hele dag honger, mijn broeken pas ik nog lang niet, maar dit is de meest bijzondere tijd in mijn leven.

Ik wil hem nooit meer kwijt, wat ben ik blij dat dit mij nog mocht overkomen. Bedankt lieve man, dat je dit avontuur met mij aan wilde gaan en mij dit wilde schenken!

Van onze blogger Brenzen

blog over zwangerschap en mama zijn

Brenzen   •      Volg je mij ook?
Ik ben blogger bij ikbenZwanger

Ik ben 43, getrouwd, woon in amsterdam. Ik heb een prachtige bonusdochter van 18 die bij ons woont. Ik ben zelfstandige en word op dit moment 24 uur per week ingehuurd om mij bezig te houden met het verbeteren van de kwaliteit van verpleeghuiszorg. Ik hou van buiten zijn, hardlopen, wandelen en yoga.ik ben echt een levensgenieter, dol op mijn vriendinnen, reizen en haat routine.... Een kindje krijgen voelt als een wonder, na een paar jaar proberen en 2 miskramen. Hoe zal dit gaan de komende tijd? Mijn veranderende lichaam, ons leven samen, hoe gaat onze 18 jarige reageren op haar broertje of zusje? We vinden het heel spannend!

Lees mijn vorige blog: Contact met je kindje blog Brenzen
   Volg je mij ook?

(Bijna) zwangere bloggers gezocht

Vind je het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je kinderwens, zwangerschap, bevalling of baby? Mail ons!

Zin in iets leuks? Zoek een geboortekaartje uit

Ontdek het leukste geboortekaartje voor jou!

Boeken die je helpen over de bevalling meer

Dagboek van een verloskun
Dagboek van een verloskun

Adverteren voor Boeken bevalling?

Hier kan uw advertentie staan

Beste artikelen over Blogs bevallingsverhalen

Schrijf je nu gratis in bij ikbenZwanger

Vriendin worden van ikbenZwanger.com! Meld je aan

Je reactie op Moeder van een zoon

Alleen op de knop 'Bericht plaatsen' klikken als je zelf de volledige inhoud hebt geschreven en akkoord gaat met de richtlijnen.