Heerlijk rond en gezond - De suikertest voor zwangeren

“De uitslag van de suikertest is binnen”, belt de verloskundige nog even net voor het weekend begint, “ik dacht dan kun je rustig het weekend in gaan.” Ik luister, en ben eigenlijk geschrokken dat ze belt, want ik zou het pas over drie dagen horen, maar de waardes zijn prachtig. Ik heb géén zwangerschapsdiabetes. Baby G and me, zijn gewoon heerlijk rond en gezond. Haha, Ondanks Pepernoten en Chocoladeletters! Dank U Here!

De ochtend van de test, en het SMERIGE GOEDJE, was echt zo, ja hoe zal ik het noemen, bijna wonderlijk. Ik liep het spreekuren-centrum binnen en moest eerst nog een pas laten maken. Toen vertelde de dame achter het plexiglas dat ik 2 uur op een stoel, die eruit zag als een troon, mocht zitten in de wachtkamer, samen met de andere mensen op anderhalve meter afstand, en dan zou ik weer bloed mogen afnemen. Ik dacht echt, oh nee, toch niet hier… 2 uur moet ik dan dat masker ophebben. (ik wist dat ik 2 uur moest wachten, maar dat ik 2 uur op een statische hoge stoel moest zitten… daarop was ik helemaal niet ingesteld.)

Ik moest lachen om de tekst aan de muur: “Ter controle willen wij steeds weer van u horen, wanneer u bent geboren.”

De mevrouw nam bloed af en gaf me, “heerlijk gekoeld, een borrel meid”, zei ze, “proost”. Het is echt bizar, hoe we door mondkapjes heen met elkaar leren te lachen, door naar de ogen te kijken. I love that! Ik kon het alleen niet in één keer achterover slaan en merkte hoe ik schrok van na het eerste bekertje nog een tweede. (Helemaal vergeten van de vorige keer.)

Een langslopende collega die opmerkte dat we praatten over het ‘goedje’ zei met een ondertoon die ik niet goed kon plaatsen: “Het is de bedoeling dat het binnen vijf minuten wordt opgedronken.” Ik keek op de klok en zat pas 3 minuten, inclusief bloedafname… Pfff… verheugde ik me over de lachende ogen boven het mondkapje van de ene. Nu was daar, het scherpe woord door het mondkapje van de ander.

Ik voelde me opeens gehaast en slikte kokhalzend en walgend de laatste drie slokken door, ik wilde haar niet irriteren. Mondkapje weer op… en pfff… ik wilde het het liefst allemaal weer uitspugen… “Kom maar”, zei de lieve verpleegkundige met lachende ogen… “ik kijk wel even of ik een kamertje heb waar je alleen kunt zijn en je kapje af kunt doen.”

“Echt?” Ik dacht ik hoor niet goed, maar was oh zo dankbaar dat ze me meenam, dwars door de wachtkamer heen, naar een leegstaande behandelkamer, met bureau, heerlijke riante stoel, waar elke zwangere mami blij van wordt, eigen toilet en ???? de tranen liepen over mijn wangen en mondkapje.

“Dank u”, kon ik alleen maar uitbrengen, “u lijkt wel een engel… mag ik aan het bureau zitten?” “Ja hoor zei ze, als u maar nergens aanzit, wijzende op de andere computers, kom eerst maar even lekker bij.” Ik vertelde haar dat ik mijn laptop mee had gebracht en mezelf bij binnenkomst al afgevraagd had hoe ik het allemaal ging doen. “Het is goed meid”, zei ze, “ik laat de deur op een kier, als er wat is roepen hoor en anders kom ik tussendoor even bij je kijken.”

Zo lief, zo ontzettend lief, en daar zat ik dan, en appte eerst maar even “I just met an Angel” naar het thuisfront-team.

En terwijl ik daar zat drong het tot me door… ik geloof niet in toeval. Anders dan in mijn andere zwangerschappen bid ik deze zwangerschap een specifiek (door iemand anders geschreven) gebed uit over mezelf en de baby, simpelweg elke keer weer wanneer ik het op mijn hart heb. Ik ‘leerde’ het van een andere moeder en schrijfster, die er een boek over schreef. Haar werd verteld nooit zwanger te kunnen raken. Haar man vertelde haar… toentertijd: “We will have all the babies we want, because God said so.” / “We zullen alle babies krijgen die we willen, omdat God het gezegd heeft.”

Het is zo een dunne lijn… Do I believe? ór Don’t I? Geloof ik? óf geloof ik niet? Ik denk dat ik altijd denk, zoals een oud gezegde zegt; “Shoot for the moon, even if you miss you will land among the stars.” / “Richt op de maan, zelfs als je mist, land je rond de sterren.”

Ik wil het laatste gedeelte van het gebed graag met je/u delen Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend, de vrouw van wie het gebed van origine is, heet Jackie Mize. Ze leeft zelf niet meer aan deze kant van de lucht, maar de woorden, in overeenstemming met het Woord van God, zijn ACCURATE, ALIVE and KICKING :-) and so Practical and Helpful!

Zo is Onze Vader! Die Ons schiep om zwanger te zijn én te baren! Ondanks dat de dokters haar jarenlang vertelde dat ze nooit kinderen zou kunnen krijgen, gaf God haar 4 kinderen. 2 boys and 2 girls. En vandaag, en in deze kamer, moest ik eraan denken…

Het laatste gedeelte van het gebed, en een eerste begin ervan, zag ik vandaag ontvouwen voor mijn eigen ogen op het Spreekuren Centrum en gedurende de afname van de suikertest. Here it is / Hier is het:

“I pray for the medical professionals we are involved with during this pregnancy and at the day of the giving birth, that they have the mind of Christ and wisdom of God concerning our family and this baby. May the eyes of their understanding be opened and may You, Father, Lead and Guide them how to care for me and my baby by Your Spirit. May we have favour with them and may they be cooperative with us, I pray that all is well and peaceful and under Your Control. In Jesus Name.”

“Ik bid voor de medische professionals waar we bij betrokken zijn tijdens deze zwangerschap en op de dag van de bevalling, dat ze de geest van Christus en wijsheid van God hebben voor ons gezin en deze baby. Mogen de ogen van hun begrip worden geopend en moge U, Vader, hen leiden en begeleiden hoe ze voor mij en mijn baby kunnen zorgen door Uw Geest. Mogen we gunst bij hen hebben en mogen ze met ons samenwerken. Ik bid dat alles goed en vredig is en onder Uw controle staat. In Jezus naam.”

Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend, ik kan nog zoveel meer schrijven, maar laat ik dat nu niet doen. Mag je het hardop uitspreken, meebidden, op welk moment van je zwangerschap je nu ook bent en mogen we aan het einde samen afsluiten met een woordje met 4 letters!

Amen!

Heel veel liefs en een heerlijke week. Bij mij is week 28 aangebroken! Derde Trimester! Thank You God! Thank You God for Life, not just for me, but for EVERY MOMMY and EVERY BABY!