Mijn artritis tijdens de zwangerschap

Zoals ik al in een eerdere blog heb geschreven, heb ik sinds een paar weken weer veel last van mijn artritis. Mijn rechter middelvinger is bijna dubbel zo dik dan normaal, hij voelt heet en ik kan hem bijna niet meer buigen. Ook in andere gewrichten, zoals duim en in mijn voet kondigt zich een ontstekingsreactie aan. Dit maakt mij best wanhopig.

Ik weet nog hoe het 3 jaar geleden met mij ging. Toen kon ik al bijna niet meer lopen en had ik bij de eenvoudigste dingen hulp nodig. Bijna een jaar lang was ik dankzij een streng dieet zonder klachten. Tot nu toe. Het rare is dat alle artsen tot nu toe zeiden dat in de meeste gevallen de symptomen tijdens de zwangerschap afnemen of in ieder geval niet verslechteren. Nou, daar lagen de artsen bij mij maar weer verkeerd!

Was ik niet zwanger geweest, dan had ik nu een week de maximale dosis ontstekingsremmers genomen, maar in de zwangerschap mag dit natuurlijk niet. Voor de zwangerschap heb ik ernaast ook nog curcumin geslikt. Helaas is daarover tegenstrijdige informatie op internet te vinden. Over kurkuma wordt geschreven dat het een baarmoeder opwekkende werking heeft en daarom niet in de zwangerschap gebruikt mag worden.

Maar anderzijds zijn er ook enkele verwijzingen tot onderzoeken te vinden, die zeggen dat de actieve stof curcumin juist ontspannend werkt op de baarmoeder. De gewone artsen durven het niet aan om mij te adviseren om ermee door te gaan, omdat zij zeggen dat er toch te weinig onderzoek tijdens de zwangerschap is gedaan.

Bij de intake bij de verloskundige kwam natuurlijk ook de artritis ter sprake. Zij adviseerde mij advies te zoeken bij een natuur-diëtiste, omdat zij al inzag dat een gewone diëtiste mij niet zou kunnen helpen. Ik heb hiervoor nog nooit iets gehoord van een natuur-diëtiste. Was er wel heel erg blij mee dat ik eindelijk met iemand erover zou kunnen praten hoe ik de artritis anders dan met sterke medicijnen zou kunnen behandelen.

Niet dat ik totaal tegen het nemen van medicijnen ben, maar ik wil eerst echt weten of er niet nog andere mogelijkheden zijn, juist omdat ik met veel bijwerkingen te kampen had. Twee weken geleden was ik dan bij de eerste afspraak. Zij relateerde mijn klachten aan een continue stresssituatie waarin mijn lichaam zich bevindt. Dat zou ook de darmflora beïnvloeden.

Het liefst had zij een ontlastingsonderzoek gedaan om erachter te komen of en in hoeverre mijn darmflora door parasieten, schimmels en gisten verstoord wordt. Maar dit heeft tijdens de zwangerschap helaas geen nut: bij een behandeling daarvan zouden teveel afvalstoffen bij de baby terecht komen. Daarom moeten we het ermee doen om de slechteriken in mijn darm geen extra voer te geven en de groei van de goede bacteriën aanmoedigen.

Uiteindelijk was haar advies om nog meer op mijn voeding te letten. Dit komt erop neer om de paleo dieet aan te houden, maar dan zonder nachtschades. Ik moet vooral veel vis eten (4 keer per week) en een keer per week vlees (kip). Daarnaast neem ik nu een aantal supplementen zoals vitamine C, een ander soort zwangerschapsvitamines (die die ik nam zouden niet goed door het lichaam worden opgenomen), glutamine, probiotica en weer visolie/levertraan nemen. Ook speelt volgens de diëtiste de juiste soort water een grote rol en moet ik het kraanwater verrijken met mineralen.

Het is best een uitdaging op die manier te eten en ik weet nu al dat ik dit op den duur niet ga volhouden. Ik heb voor de zwangerschap ook niet veel koolhydraten gegeten (dagelijks havermout en verder 2 keer per week met name zoiets als maïstortilla of zilvervliesrijst), maar in plaats daarvan veel peulvruchten. Ook de peulvruchten mag ik nu niet meer.

Omdat ik geen zuivelproducten mag eten (dus ook geen geiten- en schapenmelkproducten meer), heb ik het gevoel dat ik de hele dag hetzelfde eet (‘alleen maar worteltjes…’) en al na een of twee uur na het eten heb ik weer extreem veel honger. Niet alleen trek, maar echt honger. Alleen met een gezond tussendoortje kan ik dat niet compenseren.

Wat betreft de vis had ik toch mijn bedenkingen. Immers wordt voor zwangere vrouwen geadviseerd om niet meer dan één keer per week vis te eten in verband met kwik. Per toeval heb ik een boek ontdekt dat gaat over voeding in de zwangerschap met een extra hoofdstuk over vis. In dit boek gaan zij genuanceerder om met het ‘verbod’ op vis en zetten uiteen welke vissoorten het meeste kwik bevatten en welke als veiliger te beschouwen zijn.

Zo hebben vissoorten als zalm, sardines en Atlantische kabeljauw zo weinig kwik dat je ervan gerust meerdere keren per week van kan eten. Daarentegen hebben roofvissen zoals tonijn al zoveel kwik dat met één keer de wekelijkse hoeveel daarvan overschreden wordt. Ook een leuk weetje: in landen zoals Italië en Spanje adviseren ze 6 keer per week vis te eten bij zwangerschap. Dus, ik ga gerust 4 keer per week vis eten.

Na twee weken dit voedingspatroon te hebben aangehouden, merk ik helaas geen verbetering van mijn ontsteking. Ik kan me wel voorstellen dat het warme weer daar ook een rol in speelt, maar met al die ontberingen, had ik toch gehoopt om er iets van resultaat voor terug te krijgen. Toch ga ik er nog niet meteen mee stoppen, want vaak heeft je lichaam ook tijd nodig om te wennen aan het nieuwe voedsel.

Volgende week heb ik weer een afspraak bij de diëtiste en zal ik mijn problemen aankaarten. Wat bijzonder interessant is: ik heb extra bloedonderzoek laten doen voor onder andere vitamine B6. Deze waarde was sterk verhoogd aanwezig in mijn bloed. Misschien heeft dat invloed op mijn ontsteking. Wordt vervolgd…