Welkom op deze wereld lieve Twan

   Geboorte    Blogs bevallingsverhalen    Welkom op deze wereld

blog over zwangerschap en mama zijn

MamaM
   Volg je mij ook?
Schrijf je nu in
en krijg de mooiste blogs in je mail

Vandaag is de grote dag

Vandaag is dan de grote dag daar, want vandaag gaan we jou ontmoeten. De afgelopen dagen waren intens en vlogen mijn emoties alle kanten op. Lieve jongen, wat ben ik aan de ene kant blij om jou te kunnen en mogen ontmoeten en aan de andere kant vind ik het ook heel moeilijk om los te laten dat dit mijn laatste zwangerschap is.

Mijn laatste keer met zo’n mooie buik, het mooiste mogen ervaren wat er is in het leven, want wat is het bijzonder dat er een mini mensje in je groeit. Zoiets bijzonders en wat ben ik blij dat ik dat tot 2 keer toe heb mogen ervaren, want ik weet ook dat het niet iedereen is gegeven.

Bellen of er plek is om te mogen bevallen

Maandag werd eerst gezegd dat we ons om 7 uur konden melden in de ochtend. Ik was daar heel blij mee, mooi vroeg, dat scheelt weer wachten. Wel moesten we dan een uur vooraf bellen of de plek er nog was, want je weet nooit of er spontaan veel bevallingen bij zijn gekomen. De avond vooraf zat ik nog lekker lang in bad. Even ontspannen, mijn hoofd leegmaken, emoties laten gaan en voorbereiden op.

Toen werd ik ineens gebeld door een privé nummer. Oh nee he, ik wist het voor mijn gevoel meteen al… En ja, er was geen plek om 7 uur in de ochtend, want het was heel druk geworden die avond. Of we ook om 8 uur konden bellen en dan eventueel om 9 uur melden in het ziekenhuis. Een flinke domper, maar het was nog niet helemaal afgezegd. We werden al vroeg wakker door Naud, samen nog een foto gemaakt met de kleine in mijn buik en Naud uitgezwaaid naar kinderdagverblijf.

Ik belde naar het ziekenhuis met mijn hart in mijn keel, wat een spanning, ik ga nu horen of het vandaag kan of niet. En ja hoor, het kon en we mochten ons melden. We hadden alles al klaar en konden meteen vertrekken.

De autorit naar het ziekenhuis

Wat voelde dit gek om zo naar het ziekenhuis te rijden, zonder weeën, maar wel met het idee dat het vandaag geboren zal gaan worden. In gedachten verzonken, in stilte, maar met onze handen af en toe vast, reden we naar het ziekenhuis. Gespannen allebei voor wat ging komen. De geboortefotograaf was ook onderweg naar het ziekenhuis en mocht er weer bij zijn.

Net een paar dagen voor de inleiding waren die regels weer versoepeld en mocht het weer in het ISALA in Zwolle. Wauw, dat was echt zo fijn! En voor mij mentaal zo ontzettend van belang! We hebben buiten op de parkeerplaats samen nog bewust een selfie gemaakt. Daar gaan we dan, jou verwelkomen in ons gezin, here we go!

Goed begin!

We werden naar onze verloskamer gebracht, een mooi lichte kamer en fijne plek. Waar de vorige keer geen bevalbad beschikbaar was, was dit nu wel het geval. Oh wauw, wat was ik daar blij mee! Of het ook fijn is dat was afwachten, maar zo fijn dat dit wel een mogelijkheid was! Ik werd aangesloten op de CTG en geïnstalleerd. We waren rustig aan het kletsen en inmiddels was de geboortefotograaf ook gearriveerd en zaten we gezellig in de kamer.

De verloskundige was even opgehouden, dus het was al gauw 11 uur voordat ze kwam. En toen kwam de verloskundige de kamer inlopen en was het een bekend gezicht, wat was dat fijn en vertrouwd! De verloskundige was Bibi, die ook wel eens werkt bij de verloskundige praktijk in ons dorp en die ik dus daar eerder heb gezien en gesproken. Een vertrouwd gezicht, wat deed mij dat goed en gaf meteen wat vertrouwen. Ik voel mij enorm op mijn gemak bij haar!

Ze hadden ons geboorteplan heel goed doorgenomen en daarnaast wist Bibi al mijn voortraject, dus stond ze er ook heel bewust en fijn in. Ze nam ons heel rustig mee in de beslissingen en gaf ons echt het gevoel dat wij de beslissingen ook konden nemen voor zover dat mogelijk was. Ze wist voor mijn lijf en mentaal dat een badbevalling belangrijk was. En aangezien het met Naud zo snel was gegaan wilde ze ook geen risico nemen en gingen we meteen naar de bevalkamer met bad en daar de vliezen breken. Dan waren we daar maar alvast en kon ik in bad als ik dat wilde.

Breken van de vliezen

Om half 12 was het zover, ze ging de vliezen breken. Ik vond het heel spannend, dit was hét moment, mijn laatste uren als zwangere vrouw, mijn prachtige buik en mijn kind in mij, samen één. Ik voelde mij wel goed, ze deed het heel rustig, stap voor stap en vertelde heel fijn wat ze precies deed. Het ging goed en de vliezen waren gebroken.

Toch overviel het mij ineens en kwamen alle emoties eruit. De emoties van de zware zwangerschap, het loslaten van het zwanger zijn, de spanning om de bevalling, zal het goed gaan, kan ik het aan, gaat het mij lukken… Ik klapte even dicht, begon te trillen als een gek en huilen. Ze gaven mij even de tijd om bij te komen, dat had ik even nodig. Ze waren heel lief en rustig en uiteindelijk was het weer goed.

Na het breken van de vliezen was het wachten, we aten nog even wat crackers, maar na een half uur kwamen al de eerste weeën. Eerst goed te doen, maar al heel gauw kwamen ze toch wel echt heel snel en heftig. De weeën kwamen goed door en namen toe in intensiteit en frequentie. Het bad werd gevuld en ondertussen stond ik aan het bed de weeën weg te puffen en probeerde Jurgen de weeën wat weg te masseren en duwen in mijn onderrug. Ik had namelijk weer alleen maar rugweeën, net als bij Naud.

Hup, in bad

Ik had een yoga/meditatie afspeellijst voor bevallen van Spotify aanstaan. Dit gaf mij heerlijke rustgevende geluiden op de achtergrond. Het bad werd ondertussen gevuld met heerlijk warm water en na ruim een half uur kon ik erin. Het was even een kunst om erin te gaan, maar het lukte en wat was dat warme water fijn rondom mijn lijf!

Op mijn knieën zat het niet lekker, dus toch maar zitten en wat achterover hangen over de rand. Jurgen zat achter mij, hield mij vast en ik kon mijn hoofd laten rusten op zijn arm. Ik rook zijn luchtje, dat vertrouwde heerlijke luchtje van hem. Dat was zo fijn, ik kan daar echt van tot rust komen in zijn armen. Mijn ogen had ik eigenlijk zo goed als de hele tijd dicht. De weeën waren zo intens, kwamen heel vaak en wat deden mijn bekken pijn, ondanks het water. Ik kreeg dus van de omgeving niks mee, maar ik voelde de warmte, de rust en het vertrouwen van iedereen.

Wel of geen pijnstilling

Heel lang kon ik nog goed door de weeën heen ademen, maar al gauw werd het mij teveel. Ik kon ze bijna niet weg puffen en het ging zo hard. Het leek al een eeuwigheid te duren, maar toen ze voelde had ik nog maar 4 cm ontsluiting. Bij iedere wee begon mijn lijf als een gek te trillen, had ik het gevoel de controle te verliezen over mijn lijf en kon ik het niet weg puffen. Ik kon niet meer, mijn bekken deden zoveel pijn en wilde iets hebben tegen de pijn.

Ik was in een half uur van 4 naar 6 cm gegaan en kon nog een morfinepompje, maar dan moest ik wel uit bad. We hadden in ons geboorteplan gezet dat we na 4 cm niet meer alleen gelaten wilden worden. Dat was bij Naud wel toen ze met 5 cm ook een morfinepompje gingen klaarmaken en op dat moment kreeg ik ineens persweeën, maar niemand was er. Dat wilden we niet nog eens meemaken, dus vandaar dat we dat in het plan hadden gezet. En wat was het fijn dat ze ook na die 4 cm niet meer weg zijn geweest.

Ja hoor, daar gaan we

En net als bij Naud gebeurde er weer bijna hetzelfde. Logisch dat ik het niet meer trok met 6 cm en daarna, want ik kreeg een enorme weeënstorm. Het dreunde maar door en mijn hele lijf nam het over en ik kon het niet meer bijbenen. 5 tot 10 min na het vragen om pijnstilling en die 6 cm was het zo heftig. De morfinepomp was klaar, maar Bibi zag aan alles bij mij en mijn buik dat het tijd was en wilde even meekijken. Want ze was bang dat ik of halverwege uit bad of net in bed zou bevallen gaf ze eerlijk aan.

En ja hoor, ik had binnen die 10 minuten weer volledige ontsluiting en mocht gaan meepersen. Ik ben er vanaf toen ook vol voor gegaan. Dit is het, nu komt het erop aan, nog heel even en ik ben er vanaf, hoe verschrikkelijk pijn het nu ook doet in mijn bekken. Op bed bevallen heb ik dan ook liever niet meer.

Persen

Bij de volgende wee hield ik het niet op en begon uit alle kracht mee te persen. Dit gevoel herkende ik weer meteen bij Naud. Ik voelde de kleine zakken, ik voelde mijn hele lijf meewerken en die kleine naar beneden duwen. Samen gingen we ervoor. Jurgen achter mij en hield mij goed vast, het aanmoedigen van Bibi en de verpleegkundige Marjolein. Al snel voelde ik daar wat haren, en wat een haren!

Nog even een laatste flinke pers en daar was het hoofdje al. Toen duurde het eventjes wat langer voor de volgende perswee en hup daar gaan we weer. Uit alle macht mee naar beneden duwen en duwen-duwen-duwen, hap lucht en kom hup weer alles geven en duwen. En ja, daar was hij dan, zelf aangepakt en op mijn borst gelegd. Onze lieve jongen, onze lieve Twan Lucas, geboren om 14.35 uur op woensdag 23 juni ’21. Ik kon het niet geloven, het is mij gelukt, hij is er gewoon. Een prachtige badbevalling, precies zoals ik het had geschreven in mijn geboorteplan, mijn laatste wens was uitgekomen na een heftige zwangerschap. Mijn laatste zwangerschap en dan zo’n prachtige laatste bevalling.

Wat zijn wij dankbaar en welkom lieve Twan! Wat ben je prachtig, zo volmaakt en wat maak jij ons weer trotse ouders en Naud grote broer!

Van onze blogger MamaM

blog over zwangerschap en mama zijn

MamaM   •      Volg je mij ook?
Ik ben blogger bij ikbenZwanger

Ik ben 26 jaar oud, bijna afgestudeerd aan de pabo en op 8 september 2017 getrouwd met Jurgen, de man waarmee ik al sinds mijn 16e een relatie heb. Sinds 17 april 2019 trotse ouders van Naud! Wij hebben nog een hond, Dara van 4 jaar. 2019 is een jaar van vele positieve veranderingen. We zijn op 6 april verhuisd naar onze eerste koopwoning in Hasselt, Jurgen is begonnen met werken bij zijn vader in het bedrijf, we zijn ouders geworden en ik ben aan het afstuderen! We zijn positief en creatief en komen er samen wel :)

Lees mijn vorige blog: Keuze voor een inleiding - blog Maman
   Volg je mij ook?

Lees alle blogs van MamaM

(Bijna) zwangere bloggers gezocht

Vind je het leuk om te bloggen? We zoeken weer nieuwe bloggers! Wil je ook bloggen over je kinderwens, zwangerschap, bevalling of baby? Mail ons!

Zin in iets leuks? Zoek een geboortekaartje uit

Ontdek het leukste geboortekaartje voor jou!

Boeken die je helpen over de bevalling meer

Dagboek van een verloskun
Dagboek van een verloskun

Adverteren voor Boeken bevalling?

Hier kan uw advertentie staan

Beste artikelen over Blogs bevallingsverhalen

Schrijf je nu gratis in bij ikbenZwanger

Vriendin worden van ikbenZwanger.com! Meld je aan

Je reactie op Welkom op deze wereld

Alleen op de knop 'Bericht plaatsen' klikken als je zelf de volledige inhoud hebt geschreven en akkoord gaat met de richtlijnen.