Dolblij er komt er eentje bij - Naud wordt grote broer

In een eerdere blog schreef ik over de diagnose peuterastma bij Naud. Toen ik in het ziekenhuis was met Naud, kreeg ik enorme hoofdpijn en vroeg daar toen ibuprofen voor. Maar daarna dacht ik ineens aan mijn periode. Ik was overtijd, maar wist nog niks zeker. Na de zwangerschap van Naud heb ik weer een spiraal laten plaatsen, omdat ik door lichamelijke klachten een tweede zwangerschap nog niet aankon.

Afgelopen augustus hebben we de spiraal eruit laten halen. De wens voor een tweede, een broertje of zusje voor Naud, was zo groot. We wilden het weer gaan proberen. Ik werd een tijdje niet ongesteld en ik had dan ook geen idee wanneer hoe of wat. Na mijn ongesteldheid in oktober was het afwachten hoe lang die zou duren etc. Dus ja de vraag was of ik weer zwanger was of dat ik nog ongesteld moest worden.

De dag nadat Naud weer uit het ziekenhuis was, heb ik in de ochtend vroeg een zwangerschapstest gedaan waar Jurgen bij was. Er kwam een licht streepje, hmm wat zou dat betekenen? Bij Naud was het streepje heel duidelijk en nu niet, dus ik twijfelde. Op internet gekeken en daar stond bij dat er alleen een streepje komt bij het HCG hormoon, hoe licht of donker het dan ook maar is.

Toch voor de zekerheid in de middag nog 2 testen van Clearblue gehaald en ja hoor die waren duidelijk positief! Oh wauw, we zijn weer zwanger! Toen viel het kwartje pas en was ik mega blij! Ik begon lekker te dansen en doen en filmpje doorgestuurd naar Jurgen dat het toch echt zo was. Hij was ook wel heel blij, maar het moest allemaal nog even landen.

Wat is het toch weer bijzonder om dit mee te mogen maken. Dat er weer een kleintje mag groeien in mijn buik, zo puur en zo onwerkelijk tegelijkertijd. Eerst voelde ik mij goed, maar al snel kwam daar weer die enorme misselijkheid en daarbij ook duizelingen en kortademigheid de hoek omkijken.

Uiteindelijk heb ik er wat voor gevraagd bij de huisarts, want echt functioneren kon ik niet meer overdag. Naud aankleden, mijn eten klaarmaken of omkleden, het was een opgave. Maar het hoort er nu eenmaal bij. Gelukkig werd het met medicatie minder en kon ik weer wat meer.

Nu konden we weer gaan bedenken hoe we het wilden vertellen aan familie en vrienden. Zoveel ideeën en we wilden nu natuurlijk Naud erbij betrekken. We hebben het de families verteld door een foto van Naud in een kerstbal. In 2019 hebben wij ook een kerstbal gegeven met een foto van Naud voor zijn eerste Kerst, dus wij vonden dat idee wel leuk, maar dan nu met de tekst: Naud z’n laatste Kerst als enig kind.

Op de foto staat Naud bij de kerstboom en op het krijtbord staat: “Mijn doel voor 2021: lieve grote broer worden. Juli.” Ze reageerden allemaal weer heel enthousiast en blij verrast. Wat een geluk en plezier, straks zijn we niet meer met drie, maar een gezin van vier!