3 weken zwanger - ik wist het: ik ben zwanger!

Op zondag zou mijn menstruatie zoals iedere maand weer beginnen, maar de week voorafgaand was anders dan andere maanden. Ik wou graag de test doen en stelde dit voor aan mijn vriend, waarop hij reageerde: ''wacht nog even deze week af, misschien komt het nog gewoon en anders testen we zaterdag." Oké, zucht.

Maandag: nog geen komst van het maandelijks-gebeuren.... Dinsdag: de hele dag... nog ... steeds... niets... ik wist voldoende, maar durfde het niet te geloven.

Die dinsdagavond kwam ik thuis en zei direct bij binnenkomst: "Sorry schat, ik kan niet meer wachten ik ga NU testen!'' Op van de zenuwen plaste ik over de strip en legde hem gauw aan de kant... wil ik het weten? Ja!

En ja eigenlijk weet ik het al... ja, echt! Het welbekende streepje kwam al snel te voorschijn. OMG! Zó veel zenuwen, zó veel vragen en zo'n bizar gevoel... Alles zal vanaf nu anders zijn, ik ga mama worden. En je bent meer dan welkom kleine uk!

Die nacht en dag na deze bijzondere uitslag was ik op van de zenuwen, er ging van alles door mijn hoofd. Ik deed mijn best om gefocust te blijven op mijn werk, maar elke minuut ging er van alles door mijn hoofd: "Wat was er allemaal gaande in mijn lijf? Hoe zou het gaan met het kleine wezentje, daar midden in mijn buik."

's Avonds thuis hebben we nogmaals een test gedaan, deze keer één met een tijdsindicatie.. zwanger.. 2-3 weken. Oke, het is echt, het is pril. De volgende dag waren alle zenuwen en vragen uiteraard nog steeds aanwezig.

De verloskundige werd als volgende gebeld. "Hallo? Ik heb een positieve test gedaan, kunnen we een afspraak plannen?" Een aantal vragen volgden en de afspraak werd over 2,5 week gepland. Dat wordt wachten en dat duurt lang. Zeker nu we het nog ons geheimpje willen laten, wij & kleine uk.