Een prachtig kerstgeschenk

Het is ondertussen een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb en dat heeft een reden. Ik heb de afgelopen tijd niet zichtbaar geschreven, maar wel op de achtergrond zodat ik, als de tijd het toelaat het uiteindelijk kon gaan delen. Ik zal nu met jullie gaan delen wat ik de afgelopen tijd stiekem geschreven heb.

Kerst is een tijd waarin het gemis van onze Mila toch weer wat pijnlijker is. Wat hadden we graag kerst als een gezin van 4 gevierd. Maar nu heeft kerst dit jaar nog een andere betekenis gekregen: ik ben namelijk zwanger van kindje nummer 3. Of althans de zwangerschapstesten zeggen mij dat baby nummer 3 in mijn buik zit.

Natuurlijk zijn we blij, want we wilden dit graag, maar ik weet verder niet hoe ik me voel. Ik pieker me suf, de zwangerschapstest zegt het wel, maar is het wel echt zo? Ik voel niks. Ik heb geen kwaaltjes zowat. Gaat het wel goed? Zal het deze keer wel goed gaan? Zal er een kindje met een kloppend hartje zijn bij de eerste echo?

Tussendoor zijn we super blij en vervolgens begint het gepieker weer opnieuw. Zal dit kindje wel gezond zijn? Mag dit kindje wel levend ter wereld komen? Ik weet nog heel goed dat ik die gedachten ook wel had toen ik zwanger was van onze eerste dochter, maar het gepieker was anders, korter en minder beladen dan deze keer. Ik wil gewoon bevestiging dat het goed komt en ik ben me er geheel van bewust dat niemand mij die kan geven!

Ik zit te denken. Heb ik begeleiding nodig om dat gepieker rustiger te laten worden of ga ik het zelf doen en hopen dat het ons nu wel gegund is? Ik weet het niet. Piekeren is niet leuk, het maakt me zo onrustig. Gelukkig geeft onze peuter de juiste afleiding en stopt het piekeren af en toe.

Misschien leuk om te vertellen hoe ik mijn man verrast heb met dit geweldige kerstcadeautje. Ik wist dat ik ongesteld moest worden en het niet was geworden, dus die dag dacht ik ach joh haal gewoon een test en zie het wel. Nou die zwangerschapstest… Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik er mee moest. Er stond een minimaal slecht zichtbaar streepje, dus ik geloofde het zelf ook niet helemaal nog.

Dus de dag erna nog twee zwangerschapstesten gehaald, Clearblue met streepjes en Clearblue met indicator. Ik heb in de middag de test met het streepje gedaan en die was toch wel al duidelijker positief dan die van gisteren, dus zal het dan toch zo zijn. Ik heb die 2 testen ingepakt en daarna onder de kerstboom neergelegd.

Toen mijn man thuiskwam van werk en wij samen zouden gaan eten, had ik een cadeautje voor hem onder de kerstboom liggen en deze mocht hij alvast openmaken (2 dagen voor kerst). Hij was nogal verbaasd, cadeau voor mij, nu al! Dus ik zei: “Maak nou maar open.” Tijdens het openmaken van dit pakje voelde hij al wat er in zat. Hij zat mij met grote ogen strak aan te kijken, terwijl hij verder ging met het openmaken van het cadeautje.

Ondertussen kwamen de tranen een beetje in zijn ogen te staan en uiteindelijk had hij dus 2 positieve zwangerschapstesten in zijn hand. Ja, hij was nogal verrast. Maar ook erg blij en spannend.

Ik heb dit allemaal gefilmd, zodat we het terug konden zien en hadden ook besloten om het tijdens kerst aan onze ouders te vertellen door middel van het filmpje.

De volgende dag na ons werk kwam Jaelynn weer terug van opa en oma en hebben wij het ook aan haar verteld. Haar reactie was zo leuk, wat hou ik toch van dat meisje. Ze is super enthousiast en zoals ze het zelf zegt, wil ze wil graag een zusje, want daar kan ze mee spelen.

Nu staan we aan het begin van een hele nieuwe ervaring, zwanger zijn van een regenboogbaby!