NIPT uitslag en de 13 weken echo

Zoals ik vorige keer al vertelde, mochten wij na 4 dagen alweer bij de verloskundige op echo komen. Dit was allemaal al ingepland voordat ik de data wist van het ziekenhuis. Vandaar dat ze zo dicht op elkaar lagen. Ik vond het helemaal niet erg hoor, dat we alweer mochten kijken. Het was al spannend genoeg allemaal, dus alles wat ik kon krijgen pakte ik mee.

Voor deze echo begon hadden we het er wel over dat we 4 dagen geleden in het ziekenhuis waren geweest, dus we gingen gewoon even lekker kijken, vertelde de echoscopiste. Doordat we net in het ziekenhuis geweest waren, lag de spanning veel minder hoog en konden we er iets meer van genieten.

Al moet ik wel stiekem toegeven dat mijn hoofd zelfs in die 4 dagen tijd al weer aan de haal met me ging en onzeker was over alles. Maar ook nu zag alles er goed uit tot nu toe. Valt het iemand op dat ik altijd zeg … tot nu toe. Dat doet een echoscopiste niet trouwens. Dat zijn echt mijn woorden. Dit is een stukje onzekerheid tijdens deze zwangerschap die zal blijven tot ik mijn kindje in m’n handen heb.

Ondertussen zitten we nog steeds te wachten en te wachten op de NIPT uitslag. Wat duurt dat lang zeg!

De week erna hebben wij een afspraak met de verloskundige, gewoon hartje luisteren, praatje maken en bloeddruk meten. Ondertussen zijn we 10 werkdagen verder en er is nog steeds geen NIPT uitslag, die ik hoopte al wel te hebben, want ik dacht 10 werkdagen… Dus de dag erna in de ochtend toch even het AMC gebeld om te vragen of er misschien al een uitslag zou zijn. Maar helaas. Na navraag bij het lab was er nog geen NIPT uitslag voor ons. We hadden 3 dagen later alweer de 13 weken echo en ik had toch wel gehoopt daarvoor de uitslag te weten.

Dag 1 erna, geen uitslag. Dag 2 erna geen uitslag. Wij op dag 3 naar het ziekenhuis voor de 13 weken echo en nog steeds geen NIPT uitslag. Ik kan je zeggen, het zweet brak me uit. Zolang moeten wachten nadat de vorige NIPT uitslag uitliep op een slechte uitslag is niet fijn!

Daar zaten we weer in de gang te wachten tot we naar binnen mochten voor de 13 weken echo. Ik had mezelf voorgenomen om zo snel mogelijk naar de NIPT te vragen, want de spanning liep aardig hoog op ondertussen. We werden geroepen en konden beginnen. Ik lag op de tafel en de arts begon.

Dit is jullie 13 weken echo en jullie hebben de NIPT laten afnemen, dus ik onderbrak haar gelijk: “We hebben nog steeds geen NIPT uitslag.” Toen kwam er (voor mijn idee) heel nonchalant uit: “Oh, maar die is helemaal goed. Wel is er die onschuldige duplicatie op 8 chromosoom gevonden en daarvoor hebben eerst nog even contact opgenomen met de klinische genetica om na te vragen hoe dat zat, maar dat zit bij jullie goed.”

Terwijl ze dit aan ons vertelde begonnen zowel mijn man als ik te huilen, omdat we eindelijk antwoord hadden gekregen na 14 werkdagen wachten en nu wel goed bericht kregen. Wat een hel was dat zeg. Maar oké, we gingen ondertussen beginnen met de 13 weken echo en nadat ze even bezig is geweest en alles vertelde wat ze zag en deed, bleek ook nu nog alles goed te zijn… tot nu toe.

Dus wij gingen weer naar huis met goed nieuws en dit was tevens de laatste keer dat we naar het AMC gingen. Want nu, alles goed bleek te zijn, vallen we weer onder de verloskundige en niet meer medisch in het ziekenhuis.

Nu heb ik veel vragen gehad van: “Wil je niet graag in het ziekenhuis blijven?” En mijn antiwoord is: “Nee dat hoeft van mij niet, maar dat komt alleen doordat mijn verloskundigenpraktijk heel fijn is en ik weet dat ik ze te allen tijden mag bellen als ik dat nodig heb. (Dan moet ik dat wel doen. )