Jezelf letterlijk en figuurlijk blootgeven

Een bevalling is niet alleen fysiek heel zwaar, ook emotioneel komt er heel wat bij kijken. Je moet jezelf op je kwetsbaarste moment blootgeven, letterlijk en figuurlijk.

Tijdens je bevalling ben je niet die spontane, evenwichtige, zakelijk geslaagde en ambitieuze vrouw die er altijd tot in de puntjes verzorgt uitziet. Je bent nu eenmaal niet op je sterkst wanneer je zuchtend en kreunend van de pijn, voorover hangend op de bank of het ziekenhuisbed, lucht uit je mond laat ontsnappen. Misschien heeft je partner je nog nooit zo kwetsbaar meegemaakt en vind je dat moeilijk. Ook naar de verloskundige of het ziekenhuispersoneel toe kan dit moeilijk zijn. Het vereist namelijk veel moed om jezelf te laten gaan in het bijzijn van vreemden.

Tijdens je zwangerschap en de bevalling zal er een aantal professionals aan je voorbij trekken. De meesten zijn super, maar het kan gebeuren dat je niet tevreden bent met de begeleiding die je krijgt. Wat ook vaak gebeurt: vrouwen verlaten de huisarts, gynaecoloog of verloskundige en zijn vergeten om bepaalde vragen te stellen. Of ze hebben de vragen wel gesteld, maar geen duidelijk antwoord gekregen. Hieronder een aantal tips die je in zulke gevallen kunnen helpen:

• Maak een lijstje met vragen die je wilt stellen, voordat je naar de verloskundige of gynaecoloog gaat. Ook je partner (of iemand anders) meenemen voelt als een steuntje in de rug en wanneer jij iets vergeet te vragen, dat kan je partner je helpen onthouden.
• Als je van jezelf weet dat je vaak wordt overmand door emoties en niet rustig kan reageren op wat er gebeurt, dan doe je er goed aan altijd iemand mee te nemen naar belangrijke afspraken met de verloskundige of gynaecoloog.
• Vraag (of eis desnoods) een duidelijke uitleg van tevoren over wat ze gaan doen met je en waarom.
• Wees voorbereid op asociaal gedrag. Vaak verwacht je het niet en zeg je ook niets. Je bent dan achteraf kwaad of gefrustreerd. Laat je niet overrompelen.
• Wanneer mensen onbeschoft tegen je zijn, vraag dan heel kalm en beleefd: ‘Waarom doet u zo onaardig tegen mij?’ Negen van de tien keer zullen mensen redelijk geschrokken reageren. Wanneer je zelf correct blijft, kunnen ze haast niet anders dan inbinden. Doen ze dat niet, dan zijn ze in ieder geval alert gemaakt; jíj laat je niet zo behandelen.
• Overleg met je partner allerlei zaken (bijvoorbeeld over de bevalling) van tevoren en vertel duidelijk jouw standpunt hierover. Zo kan hij de honneurs voor je waarnemen, wanneer jij daar niet toe in staat bent.
• Wanneer je niet tevreden bent over je kraamhulp, of wanneer het niet klikt, bel dan het kraamcentrum en vertel hen je klacht. Zij zullen dan voor vervanging zorgen als het echt niet gaat. Als je het vervelend vindt om het de kraamhulp te vertellen en ze komt toch nog een dag, omdat er nog geen andere is, kun je vragen aan het kraamcentrum haar nog niet op de hoogte te stellen totdat ze vervanging hebben gevonden. Nog beter is het om zelf te genieten van je kraamweek en iemand anders (bijvoorbeeld je partner) dit probleem te laten afhandelen.

Ilse, 30 jaar
‘Ik lag in het ziekenhuis om te bevallen van mijn zoon. Mijn hele familie was aan het posten op de gang. Mijn vliezen waren gebroken, maar de ontsluiting wilde niet op gang komen. Ik kreeg een middel om de ontsluiting op gang te helpen, maar uiteindelijk werd mijn zoon via een keizersnede geboren omdat mijn vliezen langer dan 24 uur waren gebroken. De kans op infecties is dan groter en daarom moest mijn zoon aan een infuus met antibiotica. Hij mocht niet bij mij op de kamer en ik werd om de drie uur naar mijn zoon toe gereden om borstvoeding te geven. Dat was natuurlijk niet zoals ik het me van tevoren had voorgesteld. Ik was dan ook erg verdrietig. Wat ook al niet hielp, was de zeer asociale houding van een verpleegkundige. Toen zij mij kwam uitleggen wat ik moest doen met de elektrische kolf en ik ook terloops even naar het apparaat zelf keek, snauwde ze: 'Kijk me eens aan!' Alsof ze het tegen een kind van drie had.’

Linda, 29 jaar
‘Ik had met 30 weken zwangerschap een bloeding en ik ging naar de verloskundige voor een extra controle. Ze stelde me eigenlijk direct gerust, maar het is een standaard procedure dat je in dit stadium van de zwangerschap een echo laat maken van het kindje. In het ziekenhuis trof ik een arts in opleiding die zonder enige uitleg zei dat ik me moest uitkleden. Ik zei verbaasd: ‘Maar ik kom voor een echo.’ Hij zei: ‘Ja, maar ik kijk u even na.’ Zonder verder te vertellen wat hij ging doen, schoof hij een niet opgewarmde eendenbek bij mij naar binnen. Ik gilde het uit van de pijn. Hij wilde even controleren of ik al ontsluiting had, begreep ik later. Van de verloskundige hoorde ik dat het veel gebruikelijker en wenselijker is om dat met twee vingers te doen en dat er juist door zo ruw te handelen een bloeding op kan treden. Op de een of andere manier intimideert zo’n witte jas toch een beetje en ga je zonder vragen met je benen in de beugels. Dit zal me niet nog een keer gebeuren, maar dat is achteraf.’

Corinne, 25 jaar
‘Ik was heel vlot bevallen en was ook vrij snel hersteld. Geestelijk was ik wel wat labiel en dat werd er niet beter op toen mijn kraambezoek niet uit ons huis weg te slaan was. Vooral de familie van mijn man was constant aanwezig. Ze kwamen met de sleutel naar binnen en hielden niet of nauwelijks rekening met mijn rusttijden en die van onze zoon. Er was in die periode een groot voetbaltoernooi op televisie. De familieleden wilden toch even naar de baby komen kijken, dus namen ze gewoon een krat bier mee en gingen bij ons thuis tot elf uur ’s avonds televisie zitten kijken. Terwijl ik boven probeerde te slapen, zaten ze beneden luidruchtig het Nederlands elftal aan te moedigen. Ook mijn man zag ik er aan onderdoor gaan; wij moesten er immers ’s nachts ook een paar keer uit. Mijn man durfde er niets van te zeggen, omdat het in zijn familie erg ongastvrij staat.’

Lara, 29 jaar
‘Ik werd met 38 weken ingeleid in het ziekenhuis. Tijdens mijn bevalling heb ik veel bloed verloren, waardoor ik heel duizelig was. Ik kon niet rechtop blijven staan en ik mocht dan ook niet naar huis. Mijn dochter was om 20.15 uur geboren en rond 24.00 uur lagen we op de kraamafdeling. Mijn kersverse baby werd na een badje in haar wiegje gelegd. Toen ik vroeg of ik haar weer bij me mocht hebben, zei de verpleegkundige: ‘Waarom? Ze slaapt toch!’ Ja, nou gewoon, het is mijn kind, dacht ik, maar zei haast verontschuldigend: ‘Ik wil graag even met haar kroelen.’ Waarop de verpleegkundige luid zuchtte. Toen de baby de volgende nacht bijna niet op wilde houden met huilen en ook nog niets dronk aan de borst (borstvoedingbegeleiding was er niet of nauwelijks), vroeg ik de nachtzuster om advies. Die controleerde de zuigbehoefte van mijn dochter door, zonder haar handen te wassen, haar pink in het mondje van mijn dochter te stoppen! Als moeder sta je erbij en kijk je ernaar. Rond 3.30 uur ’s nachts lagen wij net een beetje te slapen toen er een verpleegkundige bij mijn buurvrouw kwam kijken en gelijk even het grote licht aandeed. We waren direct weer wakker en mijn dochter begon te huilen. Toen ik vroeg of het grote licht misschien uit mocht en daarvoor in de plaats het nachtlampje van de buurvrouw aan, werd er wederom diep gezucht en snauwerig gereageerd. De volgende ochtend was mijn HB-gehalte nog steeds ver beneden peil, maar als ik zelfstandig zou kunnen douchen, dan mocht ik naar huis. Dat was zo geregeld. Met een beetje risico voor mijn eigen gezondheid weliswaar, maar ik wilde daar echt geen nacht langer blijven.’

Ontdek het leukste geboortekaartje voor jou!

Voorbereiden op de bevalling thuis of de ziekenhuisbevalling? Na gemiddeld veertig weken zwangerschap is het moment daar: de bevalling. De meeste vrouwen zijn er na negen maanden niet alleen praktisch, maar ook geestelijk aan toe om te bevallen. Lees onze beste artikelen en blogs:
Meer dan 40 weken zwanger »
Klaar voor de bevalling? »
Komt een tweede baby eerder? »
Bevallen op uitgerekende datum »
Van onderen scheren bevalling »
Klossen onder het bed »
Eerder of later bevallen 3e »

Vriendin worden van ikbenZwanger.com! Meld je aan

• Bevalling opwekken
• Wat zijn rugweeën?
• Ruggenprik pijnlijk?
• Wanneer klaar voor geboorte?
• Bevalling met overgewicht
• Jullie belangen voorop
• Vroeg geboren Prematuur
• Persen bij de bevalling
• Zo gaat de keizersnede
• Blog: Tips voorbereiding keizersnede
• Na veertien uur weeën smeekte
• Alles over de slijmprop
• Schokkend morfinepompje
• Geboorteplan
• Kiezen bevallen op baarkruk
• Placenta eten na de bevalling?
• Vlak na de geboorte
• Urineverlies
• Natuurlijke stuitbevalling
• Weeën pijn bij bevalling