Zwangerschapssymptomen? Ik maak mezelf gek

Oké... Misschien zit het tussen mijn oren, maar: ik word spontaan misselijk door een banaan, als ik hem al ruik voel ik mijn maag al omdraaien. Misschien is het een psychologisch spelletje dat mijn hoofd speelt met me of heb ik afgelopen tijd te veel bananen gegeten in mijn pap...

Wat me brengt op het volgende; warm ontbijten is beter voor je, ergens gelezen dat het ook positief bijdraagt aan de ‘warme’ baarmoeder, dus ik begon spontaan pap te eten. Kanttekening ik moest het LEREN eten want jeetje... wat smerig. Manlief zei: banaan en honing erdoor... de honing liet ik na drie keer achterwege, maar die banaan was prima. Afgelopen week moest ik kokhalzen van de banaan en de pap, dus nu weer op de kwark afgewisseld met beschuitjes.

Behalve de banaan, ben ik enorm moe. Rond negen uur in de avond vecht ik tegen de slaap en doe ik moeite mijn ogen open te houden. In de ochtend moeite met opstaan... nou dat is echt nieuw…

Buiten die twee symptomen voel ik ‘zware’ borsten. Ze doen niet echt pijn zoals bij een menstruatie maar gonzende zwaarheid, snap je wat ik bedoel? Tijdens het douchen zag ik wat melk uit mijn tepel komen. Ik kneep zacht in mijn tepel en er kwam meer uit. Ook aan de andere kant kwam wat melk. Een vriendin appen met de vraag of zij dat ook heeft wekt argwaan... dus dat doe ik niet.

En dan nog iets... Ik heb wat last van hoofdpijnen uit het niets en duizeligheid...

Ben ik nu weer veel te optimistisch? Of is het deed keer echt raak en zijn de symptomen heel logisch??

Als je gaat googlen maak je natuurlijk je hoofd compleet gek, maar toch kon ik ook de verleiding niet weerstaan om dat toch te doen. Alles wat ik aangaf kan wijzen op een zwangerschap… Maar het kunnen ook voortekenen zijn van een menstruatie, zucht ik schiet er dus geen zak mee op.

Op internet lees ik ook dat ‘witte vlokjes’ in je urine ook kan duiden op een zwangerschap, geloof het of niet. Vanaf die dag let ik op met naar de wc gaan. En... ja hoor, witte vlokjes. Ik blijf er de dagen erna scherp op, de vlokjes verdwijnen. Ook daar heeft ome Google een antwoord op; veranderende hormonen en dus kan het komen en gaan... kan dus weer duiden op een zwangerschap...

Ondertussen probeer ik heel hard in mijn hoofd om er NIET mee bezig te zijn. Wat natuurlijk ellendig is, want ik doe het wel. Wanneer zou ik het dan vertellen? Wat heeft ’t ziekenhuis nog in petto voor uitslagen? Hoe gaat ’t dan verder? Zal het weer een jongen worden? Of dient zich een dochter aan en lijkt ze op mij?

Hoe irritant het ook is... We kunnen maar 1 ding, afwachten tot volgende week...

Tip van de redactie: Twijfel jij ook of je zwanger bent? Doe onze Online zwangerschapstest en je komt erachter of dit de eerste symptomen van je zwangerschap zijn of dat je ongesteldheid in aantocht is.