Onzekerheden als je zwanger probeert te worden

Ik had me voorgenomen er niet mee bezig te zijn, maar dat lukt me niet en ik vraag me ook echt af hoe iemand anders dat wel lukt. Een vrouw is nu eenmaal een vrouw, en een vrouw weet ook wanneer ze ongesteld moet worden.

Onbewust ben je er toch altijd mee bezig. Deze maand is wel drukker dan normaal, Kerst, examens. Druk dus. Afleiding genoeg. En het wordt kouder. Goed excuus om ook manlief even extra vitamine toe te dienen, iets wat wordt aangeraden op allerlei forums die ik voorheen heb gelezen. Ook ikzelf neem even wat extra vitamine, baat het niet, dan schaadt het niet…

Na een ware zesdaagse aan intieme momenten met manlief, voel ik me erg gelukkig maar wel moe. Zo moe dat leerlingen zelfs aangeven dat ik er moe uit zie. Terwijl ik eigenlijk goed slaap… Daarnaast heb ik me wat ingelezen in de zogenaamde ‘warme baarmoeder’. Ze raden aan ‘warme’ dranken te drinken. Ik betrap mezelf erop dat ik me schuldig voel als ik Spa rood drink…

Ik voel me beter bij de gemberthee. Ik weet het, het klinkt stoffig, maar mijn gevoel doet het er goed op. Manlief doet in de avond braaf mee, want gemberthee is wel ‘gezellig’ met de koude dagen… Ik vind het alleen maar fijn…

En dan na die zesdaagse marathon, overigens zonder tegenzin van beiden kanten, voel ik me na vier dagen wat anders… op het moment dat ik naar de wc wil, ‘verlies’ ik opeens vocht. Enigszins gegeneerd loop ik iets sneller door naar de wc. Ik kijk in m’n string en zie (sorry voor de details maar misschien herkennen anderen zich ook) wit, melkachtig vocht.

Ik schrik; Google!!!!!!

“Niet lang na de bevruchting kan je merken dat je lichaam meer witte vloed aanmaakt.” Aldus een zwangerschap website.

Zal dit het zijn? Ik durf de huisarts niet te bellen, en ik heb geleerd dat met vrienden praten meestal geen geluk brengt… Willen jullie je vingers kruizen en heel hard hopen, duimen en bidden voor mij?