Goede CTG scan en huwelijksaanzoek

Sta ik hier weer met één hand mezelf te douchen, de urinekweek van vorige week zaterdag heeft toch een staartje gekregen. De nefroloog belde maandag op dat ik meteen naar het ziekenhuis moest komen voor opname; er was een gemene bacterie gevonden in de urinekweek. Zo gezegd zo gedaan.

De bacterie kon alleen met een antibiotica kuur via het infuus worden bestreden, niet met tabletten. Gelukkig kwam ik nu op afdeling verloskunde te liggen en niet op afdeling nierziekten. Ik voelde me immers niet ziek, ik had eerder die dag nog de huiskamer, badkamer en toilet gepoetst en was huiswerk aan het maken voor mijn thuisstudie social media marketing. Nu bevond ik me aan het infuus op kamer 11 van afdeling Q10 Verloskunde, Radboudumc.

Het infuus zat aan mijn rechterhand, omdat prikken aan de linkerarm was mislukt. Ik ben rechts, en doe alles met rechts... van tanden poetsen tot schrijven en ja, dus ook wassen met washandje... Vandaar dat ik me nu onder de douche heel vreemd moet manoeuvreren om mezelf met linkerhand te wassen, terwijl mijn rechterhand droog moet blijven en dus buiten schot van de warme douchestraal. Mijn dikke buik maakt het al een paar weken lastig om mijn voeten te wassen (staand op één voet verlies ik toch snel mijn evenwicht). Het is een geklungel van hier tot Tokio. Maar het lukt me en de verpleegster hoeft alleen te helpen mijn shirt en hemd over de infuuszak heen te halen. Gelukkig, het ochtendritueel van deze ochtend zit er weer op.

De verpleegster komt vervolgens met een CTG test. Het hartslagje van de baby wordt met dit apparaat een half uur lang gemeten. Het is een hele kunst om het hartslagje goed in beeld (eh..geluid) te krijgen, want omdat ie nog zo klein is, beweegt hij lekker veel en soms valt het geluid daardoor weg. Die tijd wordt ingehaald, net als de blessuretijd bij een voetbalwedstrijd, en komt er na die half uur meettijd nog bij.

Het is een standaard onderzoek, maar toch nogal spannend, want als er een afwijking wordt gevonden moet de dokter wel handelen. Een afwijking in de meting kan erop duiden dat het baby'tje in de buik in nood is. In het ergste geval moet er dan een keizersnee worden uitgevoerd. Dat is nogal schrikken, maar de dokter zei van te voren al dat er met onze baby geen rare dingen worden verwacht, want tot nu toe gaven alle echo's en doppler onderzoeken een beeld dat de baby er goed en wel bij ligt in mijn buik. Toch is het spannend en we zijn opgelucht als de dokter ons naderhand meedeelt dat de uitslag écht goed is. Pffff... wat een ontlading.

Er stond vijf dagen voor de antibioticakuur, op maandag ben ik opgenomen en op zaterdag zou ik dan weer naar huis mogen. Het loopt anders. Op donderdag kwam het goede nieuws. Tweemaal goed nieuws eigenlijk!

Ten eerste bleek dat in een nieuwe urinekweek de bacterie niet meer gevonden is. Dat betekent dat het infuus per direct gestopt mag worden en ik vast met ontslag naar huis!

Het tweede goede nieuws was dat mijn vriend, tegenwoordig verloofde, Sydney belde met het nieuws dat we op de voorpagina van de Arnhemse Koerier staan. Wat is nu het geval... op 23 juni heeft Sydney me onder het mom van een rondleiding bij de AKZONOBEL meegenomen het dak op. Een medewerker van de AKZONOBEL leidde ons rond en eenmaal op het dak ging ie even snel nog iets halen.

Een fototoestel bleek later. Want Sydney knielde ineens voor me met een roos in zijn mond en vroeg me ten huwelijk!!!! Ik heb natuurlijk "JA"' gezegd. De medewerker maakte foto's en wij genoten van een glaasje aardbeien shake en het uitzicht vanaf het dak van het Akzo gebouw. Dit heuglijke bericht prijkte op donderdag op de voorpagina van de Arnhemse Koerier en op pagina 27. Deze dag kan niet meer stuk!! We waren ook al op Akzo tv te zien eerder deze week. Dit grote nieuws moet gedeeld worden!

Hoe nu verder?

Hoe nu verder? Vandaag uitgerust en een datum voor ondertrouw vastgelegd. Nu komen er de voorbereidingen van een huwelijk bij de voorbereidingen voor de bevalling en het verwelkomen van onze zoon thuis. We willen nog gaan trouwen voordat de baby komt. Kortom, vervelen is er niet bij. Gelukkig krijgen we veel steun van onze familie.