Kinderwens: De feestdagen en pijnlijke momenten

Hoewel we nog 1 ‘natuurlijke’ kans hadden, werd de aanvraag voor terugbetaling van ivf gedaan, omdat dit wel even kan duren voordat het in orde is. Puur praktisch. Maar toch… dat formulier ligt voor je ogen en dan komen er veel vragen. Een volgende, onbekende stap. Hoe moet dat weer allemaal?

‘Gewoon' niet zwanger kunnen worden, oké… Een operatie, dat konden we ook nog aan. Hormonen, clomid en pregnyl 4 maanden, dat hebben we ook getrotseerd. Dat niet alles van de eerste keer lukt of van een leien dakje loopt, kon ik nog aanvaarden. Maar dat we moesten overschakelen op ivf ging erg ver… dat was voor ons ook de laatste halte. De gynaecoloog gaf ons 4 pogingen zei ze. En dat was the end of the ride…

De feestdagen kwamen eraan. Een typische periode waarbij het zwangerschappen en verlovingen regent. Ook mijn broer heeft 3 jaar geleden zo hun eerste zoontje aangekondigd met een ‘jullie worden oma en opa’ cadeautje onder de kerstboom. Toen ze later zwanger werden van hun tweede zoontje, waren wij net begonnen aan het kinderwens traject. Het wrong een beetje dat ze ons waren ‘voorgestoken’. Later waren we graag zwanger geweest, voordat hun kind geboren zou worden. Ondertussen kan hun jongste al kruipen en zijn we nog steeds niet zwanger.

We waren al gelukkig dat we na het uitdelen van alle cadeautjes geen enkele nieuwe zwangerschapsaankondiging hadden gekregen (we hebben samen 4 broers). Tijdens het trekken van de familiefoto nam mijn vriend mij bij mijn middel vast. Waarop mijn broer zei: “Moeten jullie ons iets vertellen?” We probeerden het weg te lachen met een mopje, maar het aandringen bleef.

We vierden oudjaar met enkele bevriende koppels. Elk koppel heeft minstens twee kinderen, met uitzondering van ons dus. Uiteraard gaat de aandacht dan heel de avond naar ons. Een van de mannen is een heel goede vriend van mijn man en hij weet hoe graag wij kinderen willen. Hij zei: “Ze zijn anders heel braaf hoor, je krijgt er veel liefde van. Zo kunnen jullie al wat wennen aan de drukte!” en “Gaan jullie in het nieuwe jaar niet aan kinderen beginnen?” Eerlijk? We waren vorige feestdagen er ook al mee bezig...