Dag allemaal! In mijn vorige blog heb ik zo goed mogelijk proberen omschrijven welke gevoelens en gedachten ik allemaal heb ervaren in de ‘slechte’ periode van mijn zwangerschap, ik hoop dat jullie hier iets aan hebben gehad. In deze blog zal ik jullie vertellen over het moment dat ik besefte dat ik ook blij kon zijn met mijn zwangerschap en de geweldige momenten die ik vanaf toen heb ervaren.

Het eerste moment dat ik me terug blij voelde met mijn zwangerschap, kan ik me nog zo voor de geest halen. Het klinkt heel erg cliché, maar dit was op het moment dat ik mijn zoon voor de eerste keer echt duidelijk voelde bewegen in mijn buik. Het was een onbeschrijfelijk gevoel en ik kreeg er rillingen van! Ik besefte gewoon pas op die moment dat het echt was. Daarvoor ‘weet’ je dat je zwanger bent, maar ‘voel’ je dit nog niet echt vind ik. En dat was voor mij toch een moment dat ik nooit zal vergeten.

Daarna begon hij frequenter te bewegen, wat in het begin nog kietelachtig aanvoelt, maar na een tijdje een beetje ongemakkelijk wordt. Sinds een week ongeveer beweegt hij heel erg hevig naar mijn ribben toe, of duwt hij zich precies enorm hard tegen de baarmoederwand aan. Dat is een iets onaangenamer gevoel, maar ik kan het goed verdragen. Ik beeld me dan vooral in hoe dat er langs de binnenkant moet uitzien!

Waar ik ook enorm van kan genieten is naar mijn buik kijken. Ik kan wel uren op de zetel liggen en naar mijn buik zitten staren om zo zijn bewegingen te zien! Echt reageren op mij of mijn partner doet hij niet heb ik de indruk, dit zal misschien voor in een latere fase zijn.

Sommige vrouwen vinden hun zwangerschap helemaal niet leuk. Het kan zijn dat je tijdens je zwangerschap zo ziek bent van de zwangerschapskwalen of je zo moe voelt dat je je afvraagt wat hier leuk aan is. Vaak zie je dat je je na de eerste 3 maanden beter begint te voelen. Je energie komt (meestal) terug en je buik begint nu meer te groeien. Daardoor zal ook het vertrouwen in je zwangerschap meer gaan groeien en kun je er meer van genieten. Lees hier meer over de zwangerschapsblues.

Qua lichamelijke kwaaltjes heb ik niet te klagen. Enkel wat last van lage rugpijn (ik heb van mezelf al een zwakkere en holle rug, dus dat was te verwachten) en ook het slapen begint iets minder te gaan. Dit komt dan vooral doordat ik elke nacht 1 of 2 keer mijn bed uit moet om naar het toilet te gaan. Verder moet ik wat oppassen met harde buiken. Deze heb ik nu sinds 2 weken af en toe en ik merk duidelijk wanneer ik wat meer stress heb of me iets te hard aantrek, deze heviger worden. Vandaar wat rustig aan proberen doen!

Ik heb vorige week ook aan mijn werkgever gemeld dat ik ontslag zal nemen tijdens mijn bevallingsverlof. Op mijn huidige job moet ik namelijk starten om 07u00, maar onze opvang start pas vanaf 07u30. Onmogelijk dus om te combineren. Ik vind het echt wel jammer, want buiten mijn twijfels en slechte gevoel van de zwangerschap om, doe ik mijn job echt wel graag. Maar door de werkuren (is ook fulltime, minder uren zijn niet mogelijk) zit er helaas niets anders op. Ik heb al zicht op een andere job voor na mijn bevallingsverlof, dus dat komt goed. Indien iemand hier vragen over heeft, stel ze gerust!

Roxanne: Ik had best veel last van alle kwaaltjes die je maar kan hebben gedurende de zwangerschap. Maar wat ik bijzondere momenten vond was wanneer ik contact had met mijn zoontje.

Carine: Ik prees mezelf erg gelukkig toen de eerstekritische drie maanden voorbij waren..toen durfde ik echt blij te zijn met mijn zwangerschap!

Jolanda: Sowieso de gehele zwangerschap....maar de mooiste momenten vond ik toch wel het "zichtbare" gekronkel in m'n buik ... ohw wat mis ik dat