De medische molen in om zwanger te worden

Drie maanden later gingen Jan en ik samen naar het ziekenhuis. Wat moesten we ervan verwachten? We vonden het beiden best spannend. Daar gingen we dan naar binnen. Pff daar komt de vraag ….?
“Waar komen jullie voor?”
“Uh ja, wij willen graag zwanger worden en het lukt tot nu toe helaas niet.”
Ik werd er af en toe best verdrietig van. Ik heb een lijstje meegenomen met mijn ovulaties voor zover ik dat kon testen. Dat laat ik zien.

Eerst kregen we allerlei bloedtesten om te kijken of er iets mis was. Ik kreeg ook een inwendig onderzoek om ook te kunnen uitsluiten dat daar iets mis was. Weer 6 weken verder kregen wij de uitslag. Deze was goed. Er was niks mis met ons! Dat was een enorme geruststelling. Na mijn verleden zag ik hier zo tegenop. Maar wat kon het dan zijn dat het niet lukte?

Mijn menstruaties waren af en toe zo onregelmatig en dat kon ermee te maken hebben vertelde ze. Het kon zijn dat de eitjes daardoor niet goed genoeg rijpten en dat het daardoor niet lukte. Ik kreeg hormonen mee: Clomid. Dat zou zeker voor een eisprong zorgen. Omdat ik zo onregelmatig ongesteld werd, wist ik af en toe niet wanneer mijn eisprong was en dat was zo lastig. Met deze medicatie kon ik het beter uitrekenen. De eerste maand kreeg ik een echo om te kijken wat de Clomid met mij deed. Op dag één van mijn menstruatie moest ik bellen met het ziekenhuis, op dag twaalf moest ik komen. Dan konden ze de eitjes het beste zien. Gelukkig viel dat dit keer op de dag dat ik vrij was, anders had ik dat moeten gaan regelen.

Ik was best zenuwachtig voor de afspraak, hopelijk waren er genoeg eitjes! Daar ging ze dan met de echo. Ze keek en inderdaad. Er waren er meer dan genoeg! Best gek om dat te kunnen zien zo in je buik. Maar wat een opluchting zeg. Het middel Clomid werkte! Nu konden jan en ik weer aan de slag. Daar gingen we hoor, maand één ging in. (Niet te vergeten dat we al bijna 2 jaar probeerden zwanger te worden en 1,5 jaar waarin ik niet zwanger mocht worden.)

Ik ging de Clomid slikken, dat moest op de eerste dag van mijn menstruatie tot dag 5. Wat voelde ik mij rot zeg. Ik werd elke nacht zeiknat wakker. Ik had overdag opvliegers, ik had het dan ineens bloedheet, zweette, ik had gespannen borsten…. ik dacht alleen maar: ik moet het er maar voor over hebben…. Maar wat een gedoe… Ik was ook af en toe niet te genieten voor Jan, die kon ik wel schieten. Hij mij ook, hij vond dat ik af en toe van gedaante verwisselde, en ja zo voelde ik mij ook. Wat kunnen hormonen een hoop doen zeg. Maar we hadden maar een wens voor ogen, een kindje!

Na 3 maanden moesten we weer terug komen bij de gynaecoloog…