Geduld snackbars en zwangerschapswensen: mijn ongeduldige reis

1. We laten het op z’n beloop. Geen plannen en geen druk. Het komt wanneer het komt.

2. Geen benen in de lucht omdat het moet, maar omdat het mag.

3. Niemand mag het weten. Ik wil niet constant de vraag krijgen hoe het ervoor staat. Het is privé, mensen!

En last but not least, 4. We willen dit omdat we van elkaar houden. We wensen de wereld nog zo’n wonder toe en laten ons leiden door het kindje dat komt wanneer het klaar is.

Nadat we dit soort afspraken hadden gemaakt, verdween het al snel in de prullenbak. Alles wat hierboven staat, telt nu niet meer. Ik vermoed dat ik niet de enige ben die er zo over dacht en, nu het er echt op aankomt, er anders over denkt.

Ik ben ongeduldig, vind dat de tijd te langzaam gaat en dat wij als vrouwen een te korte vruchtbare periode hebben. Ik was liever gisteren al zwanger dan morgen en zou niets liever willen dan flink aankomen en zonder verantwoording een abonnement nemen bij de lokale snackbar. Ik kan niet wachten tot mijn enkels opzwellen, dat ik voor de kast sta en kieskeurig ben over kleding, of dat ik bij elke film of liedje tranen voel opwellen.

Kortom, ik ben dankbaar dat ik een vrouw mag zijn met een partner die dit net zo graag wil als ik.

Heb geduld, Anthonia, en geniet van de tijd die je nu nog voor jezelf hebt.

Zo, dat was weer een inkijkje in mijn chaotische maar oh-zo-lieve brein! Nieuwsgierig naar de volgende kronkel? Zet dan je wekker voor volgende week.

Dikke kus en tot snel!

P.S. Herken jij jezelf hierin of heb je tips voor deze rollercoaster van gevoelens? Laat hieronder je reactie achter, ik ben super benieuwd naar jouw verhaal of advies!