Zwanger en gevoelig voor depressieve klachten

25 jaar, zwanger en gevoelig voor depressieve klachten. Ja, zo zou je mij aardig kunnen omschrijven. Al sinds ik 18 ben, heb ik last van depressieve gevoelens. In februari 2013 heb ik een dieptepunt beleefd, waaruit ik gelukkig omhoog ben geklommen. De periode daarna bestond uit vele ups en downs.

En nu, november 2016, ben ik ontzettend gelukkig met Michael, hebben we een prachtig koophuis en 2 lieve katten. En mijn lang gekoesterde droom om kinderen te krijgen is in vervulling gegaan. Ik ben nu 29 weken zwanger van een jongen. Dat deze droom iets minder rooskleurig is dan verwacht bleek echter al snel.

Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend blij ben dat ik zo snel zwanger raakte. Nu ik verder ben in mijn zwangerschap kan ik ook ontzettend genieten van alles. Ik kijk meer dan uit naar de komst van ons kleine ventje. Maar helaas is dit in het begin van de zwangerschap wel anders geweest.

Met 5 weken kwam ik er achter dat ik zwanger was. Niet alleen omdat mijn ongesteldheid uit bleef, maar ook omdat ik heel erg moe en down was. Nu kun je dit natuurlijk afschuiven op de hormonen, en dit zal ook zeker mee gespeeld hebben. Voor mij voelde het echter al snel weer als depressieve gevoelens. Ik had moeite om mijn bed uit te komen, naar mijn werk te gaan en vrolijk te zijn. Dit bleef ook voor mijn omgeving niet onopgemerkt, ik was zeker niet meer de gezelligste thuis.

Na overleg met de huisarts en de pop poli, ben ik weer gaan ophogen met mijn antidepressiva. Terwijl ik hier juist voor de zwangerschap mee wilde stoppen, maar dat bleek nu niet mogelijk. De hormonen braken mij op en zorgde ervoor dat ik weer in mijn negatieve spiraal kwam. Ook na het ophogen heb ik periodes gehad waarbij ik maar moeilijk kon genieten van het zwanger zijn. De baby voelen schoppen vond ik eerder irritant dan magisch en ook mijn moeheid verdween maar niet.

Na veel gesprekken met mijn omgeving, de verloskundige, de pop poli, psychologen en maatschappelijk werkers, heb ik eindelijk het gevoel dat ik het aankan. Ik ben klaar voor dit prachtige kindje en kan niet wachten tot hij er is. Ik wil dan ook iedere zwangere vrouw op het hart drukken dat depressieve gevoelens écht niet raar zijn. Nee, je hoeft je niet constant vrolijk te voelen of op een roze wolk te leven. Je bent niet raar of anders als je dit niet voelt, praat erover en probeer deze gevoelens juist aan te pakken. Als ik het kan, kan jij het ook, dus laat je niet op je kop zitten!