Eerste harde buik en laatste zwangerschapscursus

Het is voor de eerste keer dat ik een harde, pijnlijke buik heb gevoeld. Zaterdagnacht jl. werd ik 's nachts wakker voor mijn nachtelijke toiletbezoekje (gemiddeld drie keer per nacht al maandenlang). Ik zat op de toilet toen ik een enorm krampachtig gevoel ervoer in mijn buik. Ik heb mijn vriend Sydney wakker gemaakt en kermde 'pijn in de buik, harde buik'.

Hij ging meteen in de weer met warme, natte washandjes die hij liefdevol op mijn buik legde en stopte een kussen onder mijn benen. De pijn zakte al... En ik werd rustiger. We hebben besloten niet te bellen naar de afdeling gynaecologie en verloskunde, want ik heb veel gelezen en gehoord over harde buiken en het is vooral een teken dat je rustiger aan moet doen.

Zaterdag overdag hadden we de negentigste verjaardag van mijn oma gevierd in het openluchtmuseum en de hele familie (inclusief de familie uit Duitsland - Engeland die weinig in Nederland zijn) waren bij dit heugelijke feit. We zijn wekenlang druk geweest met voorbereidingen voor een lied en cadeaus...

Al met al was het een spannende en enerverende dag. En natuurlijk de hele dag lopen door het openluchtmuseum met mijn zus en haar gezin. Het was misschien niet zo vreemd 's nachts wakker te worden met een harde buik.

De volgende dagen erg moe en zeer rustig aan gedaan. Twee ochtenden voor het eerst misselijk geweest afgelopen week. Kortom, week 29 was de week van de zwangerschapskwaaltjes!

En de laatste avond van de zwangerschapscursus is maandag geweest. Het was een gezellige avond, want iedereen was een beetje uitgelaten. We kregen wat lekkers bij de koffie en thee en besproken de bevallingshoudingen. Dat wekte behoorlijk wat hilariteit.

Helaas verging het lachen snel na afloop van de cursus, want eenmaal bij de fiets bleek mijn elektrische fiets een lekke voorband te hebben. De cursusbegeleidster was zo aardig van thuis een fietspomp op te halen, en dat heeft ons twee kilometer op weg geholpen van de zeven kilometer die we van huis verwijderd waren. Dus Sydney heeft een flink stuk gelopen en onderweg steeds een fietspomp gevraagd aan voorbijgangers om nog een enkele kilometer te kunnen fietsen. De cursus is om tien uur 's avonds afgelopen en we waren om kwart over elf. Wat zei ik ook alweer over rustig aan doen?

Donderdag naar de gynaecoloog en nefroloog geweest. De echo liet een gezonde jongen in mijn buik zien; hij weegt nu 1200 gram. Bij de nefroloog is voor de zekerheid een bloeddrukverlager verdubbeld. Het is puur voor de laatste acht weken die morgen ingaan. Daarna mogen ze wel weer omlaag, aldus de nefroloog. Het kan zijn dat ik na de bevalling andere medicijnen krijg die wellicht niet samengaan met het geven van borstvoeding. Alleen als er echt geen andere opties zijn.

Hij zei dat ik er geen halszaak van zou moeten maken borstvoeding te willen geven, dat flesvoeding een prima alternatief is, in het geval dat de gezondheid van mijn donornier op het spel staat. Dat ben ik met hem eens.

Intussen ben ik thuis de kleertjes voor de baby vast aan het wassen en opvouwen. Dat hij met een schone lei kan beginnen. Er zitten immers ook tweedehandskleertjes bij die we van familie en vrienden kregen.

Alle voorbereidingen zijn zover getroffen, enkel nog de aanschaf van een baby thermometer, vast wat luiers, het afschrijven van een geboorteplan en de koffer klaarzetten voor de ziekenhuis opname.