Binnen een jaar weer zwanger

Augustus 2015 zijn wij trotse ouders geworden van een prachtige dochter. Dol gelukkig en trots dat we dit meisje eindelijk in onze armen kunnen sluiten. Helaas weten we dat het niet vanzelfsprekend is om een kindje te krijgen.

Na maanden lang een onregelmatige cyclus te hebben gehad kom ik bij de huisarts, waar ik vertel over onze kinderwens. Gelukkig krijg ik een verwijsbrief voor de gynaecoloog. Fijn, een stap in de goede richting. Wanneer ik onder behandeling sta bij deze arts is het na een aantal maanden raak! Met een kleine omweg is het gelukt om zwanger te worden. Ons geluk kan niet op!

Ik bedank de gynaecoloog, wat een fijne man en wat heeft hij ons goed geholpen en gesteund. Hij waarschuwt ons wel wanneer we op het punt staan om te gaan. Mogelijk is dit niet meer nodig wanneer jullie nog een tweede kindje zouden willen. Door de hormonen, de zwangerschap en straks je bevalling zou het zo ook maar eens spontaan kunnen gaan, vertelt hij. Natuurlijk hopen we daar op, maar dat zullen we tegen die tijd wel zien dacht ik.

Ik heb onze dochter tot 9 maanden borstvoeding gegeven, vanaf 7 maanden ben ik wel gaan afbouwen, maar een echte menstruatiecyclus had ik nog niet terug. Ik maakte me geen zorgen. Het zou vanzelf wel opgang komen, dacht ik. Dat mijn menstruatie uitbleef was voor mij geen teken voor een zwangerschap. Ik had voor onze eerste dochter immers ook geen regelmatige cyclus gehad.

Tot het moment dat we een weekje op vakantie waren. Ik bleef moe, voelde me zo nu en dan erg misselijk, maar het vreemdste was mijn onverklaarbare trek in bepaalde dingen. Ik begon me af te vragen of ik mogelijk in verwachting zou kunnen zijn. Luisterde toch maar eens goed naar de signalen die mijn lichaam me gaf. Toen ik mijn vermoeden naar mijn man uitsprak had hij nog zo zijn twijfels. Het zouden de zorgen zijn voor mijn baan, welke op de tocht stond vanwege een reorganisatie.

Om alle twijfel weg te nemen besloten we toch een zwangerschapstest te kopen. Nog een kindje zou geweldig nieuws zijn, maar ik wilde niet hopen op iets wat misschien nog heel veel weg zou zijn. Het was inmiddels als eind van de middag toen we de test kochten, dus besloten we te wachten tot de volgende ochtend, dat is immers het meest betrouwbaar voor de test. Zenuwachtig gingen we slapen, zou het dan toch zo kunnen zijn..?

Het was 05.00 uur ’s ochtends, ik kon niet langer wachten. Eindelijk was het moment daar dat ik kon gaan testen. Ik voelde de kriebels en spanning weer boven komen en dacht terug aan de hoeveelheid testen ik had moeten doen voor ons eerste kindje. Toen eenmaal het controlestreepje verscheen, wilde ik mijn timer zetten op vijf minuten en nog even terug naar bed gaan, de uitslag zou ik over vijf minuten wel bekijken. Die tijd was er niet! En verscheen bijna direct een tweede streepje op de test! Was het echt?

Het is echt waar! Twee dikke strepen verschenen op de test. De misselijkheid, de vermoeidheid en vreemde trek waren eindelijk verklaarbaar. Wat een ontzettend mooi nieuws! Ik voelde zoveel blijdschap en geluk. Dit keer had mijn lichaam het zelf gedaan! Mijn cyclus bleef dit keer weg omdat er een mooi wondertje in mijn buik aan het groeien is. Ik word overvallen door enorme trots en nog meer mooie emoties. Wij mogen ons tweede kindje begin januari verwachten. Onze dochter wordt grote zus!